อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 12/6 วันที่ 24 ม.ค. 56
“แต่ฉันก็ขอโทษคุณไปแล้ว”“คำขอโทษของเธอมันทำให้ชีวิตฉันดีขึ้นรึเปล่าล่ะ
ไม่เลย...ชีวิตฉันมีแต่ตกต่ำลงเพราะเธอคนเดียวนังสุอาภา!! พิทเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉันเป็นสิ่งดีดีเพียงสิ่งเดียวในชีวิตฉันที่เหลืออยู่ แล้วเธอก็มาพรากเค้าไปจากฉัน ทำให้ฉันต้องแต่งงานกับไอ้สารเลวนั่น ทำให้ฉันต้องตกนรกทั้งเป็น ในขณะที่เธอมีความสุข ได้รับการดูแลจากพิท ทั้งๆที่ที่ตรงนั้นมันสมควรจะเป็นของฉัน”
รวีพรรณระเบิดอารมณ์สุดแรงจนน้ำตารื้นด้วยความเสียใจและโมโห สุอาภาอึ้งมากถึงมากที่สุด
“ฉันไม่ได้อยากให้คุณต้องพบเจอกับเรื่องแย่ๆแบบนี้เลยนะคะ”
“หุบปาก! แล้วก็หยุดทำตัวเป็นคนดีได้แล้ว! ในเมื่อฉันไม่ได้พิท เธอก็ต้องไม่ได้เค้าด้วย ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเจ็บ เจ็บมากกว่าที่ฉันเจ็บร้อยเท่าพันเท่า”
สุอาภาพูดไม่ออก รวีพรรณยิ้มที่มุมปากพร้อมกับกอดอก
“แต่จะว่าไปฉันก็ต้องขอบคุณที่เธอสอนอะไรหลายๆอย่างให้กับฉัน”
“ฉันไปสอนอะไรให้คุณ”
“คิดให้ดีว่าที่ผ่านมา เธอทำอะไรฉันเอาไว้บ้าง”
สุอาภานิ่งคิด...ถึงเรื่องราวในอดีต
ตอนที่สุอาภาใส่เสื้อเชิ้ตพิทยามาเปิดประตูให้รวีพรรณ เหมือนกับตอนที่รวีพรรณใส่ชุดนอนของสุอาภาเดินลงมาจากบันไดบ้านพิทยา
ตอนงานเปิดโรงแรม สุอาภาแกล้งล้มให้พิทยาประคอง เหมือนกับตอนที่รวีพรรณแกล้งล้มให้พิทยาประคองในงานแฟชั่นการกุศล
ตอนที่สุอาภาหอมแก้มพิทยาในร้านอาหารต่อหน้ารวีพรรณ เหมือนกับตอนที่รวีพรรณแกล้งเมาแล้วจูบปากพิทยา
ตอนที่สุอาภาแกล้งคุยโทรศัพท์กับพิทยาในฟิตเนส เหมือนกับตอนที่รวีพรรณแกล้งคุยโทรศัพท์กับพิทยาในบ้าน
สุอาภาถึงกับนิ่งงันที่รู้ว่ารวีพรรณย้อนรอยในสิ่งที่เธอเคยแกล้งรวีพรรณกับพิทยาเอาไว้ สุอาภาพูดไม่ออก บอกไม่ถูก รวีพรรณยิ้มสะใจ
“รู้สึกเจ็บขึ้นมาบ้างเหรอยัง ทุกสิ่งที่เธอเคยทำกับฉันเอาไว้ มันได้ย้อนกลับไปทำลายตัวเธอ”
รวีพรรณยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่าแล้วก็เดินออกไป สุอาภาได้แต่ยืน นิ่ง อึ้งอยู่กับที่
รวีพรรณดูลนลานเข้ามาในห้องและรีบเอามือถือออกมากดโทรออก และแกล้งทำเสียงร้องไห้
“พิทคะ...”
รวีพรรณทำเสียงร้องไห้ แต่หน้ายิ้มร้ายมีแผนการ
ภายในร้านแห่งหนึ่ง พราวพิไลเอามือตบโต๊ะดังปัง! ตรงหน้าสุอาภา
“ทีนี้เชื่อฉันแล้วใช่มั๊ย! นังแฟนเก่ามันจงใจจะแย่งพิทไปจากแกจริงๆ ทำไมแกไม่ตบมันไปซักฉาดสองฉาดห๊ะ!”
“ตอนนั้นมันอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก”
“เรื่องนี้ต้องบอกคุณพิท”
“บอกไป พิทจะเชื่อเหรอ”
พราวพิไลคิดตาม
“มันก็จริง แล้วแกจะทำยังไงต่อไป”
“มันมืดแปดด้าน แล้วก็สับสน ที่ผ่านมา..ฉันรู้สึกผิดมาตลอดที่ทำให้พิทต้องเลิกกับคุณรวีแล้วมาแต่งงานกับฉัน ฉันเป็นห่วงคุณรวีมาก ไม่ว่าเค้ามีปัญหาหรือมีเรื่องทุกข์ร้อนอะไร ฉันก็เต็มใจช่วยทุกอย่าง แต่ที่ไหนได้..เค้ากลับหลอกฉัน ทำลายความไว้วางใจของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง ฉัน..ฉันไม่รู้จะทำยังไง”
สุอาภาสีหน้าแย่ พราวพิไลมองเพื่อนด้วยความเห็นใจ
ภายในห้องรับแขก ในเวลากลางคืน สุอาภากลับเข้ามาในบ้าน เจอพิทยานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะอาหาร พิทยาหันไปมองเธอด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ ก่อนจะลุกเดินมาหา พูดดีดีไม่ได้โมโหแต่เสียงแข็ง
“ผมบอกให้คุณไปเคลียร์กับรวี ให้ไปพูดกับเค้าดีดี แล้วคุณไปต่อว่ารวีทำไมคุณแต”
สุอาภาอึ้ง
“เค้าบอกคุณว่าฉันไปต่อว่าเค้างั้นเหรอ”
พิทยาพยักหน้า สุอาภาโมโหมากแต่พยายามไม่แสดงออก
“รวีรู้สึกแย่มากที่เข้าใจคุณผิด เค้าพยายามจะอธิบายให้คุณฟังว่าเค้าไม่ได้ตั้งใจ แต่คุณไม่ฟังแล้วก็รีบกลับออกไป รวีไม่สบายใจ เค้าฝากให้ผมมาขอโทษคุณ และไม่อยากให้คุณโกรธเค้า”
สุอาภาทึ่งมากกับคำโกหกคำโตของรวีพรรณ สุอาภาอดกลั้นไม่แสดงอารมณ์ต่อหน้าพิทยา
“ฉันจะโทรคุยกับคุณรวีเอง นายไม่ต้องห่วง”
สุอาภายิ้มแล้วก็เดินออกไป สีหน้าเปลี่ยนเป็นเจ็บแค้น
ภายในห้องน้ำ สุอาภานั่งอยู่บนอ่างอาบน้ำ พลางนึกย้อนกลับไป
“แสดงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา...ที่คุณมาขอโทษฉัน มาขอให้ฉันเป็นเพื่อน เพราะคุณแกล้งทำ”
รวีพรรณแค่นยิ้มบอก
“หลังจากที่เป็นคนโง่มานานก็เริ่มฉลาดขึ้นแล้วนี่ ฉันไม่ใช่แม่พระจะได้ใจกว้าง ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่เธอเคยทำกับฉัน”
“แต่ฉันก็ขอโทษคุณไปแล้ว”
“คำขอโทษของเธอมันทำให้ชีวิตฉันดีขึ้นรึเปล่าล่ะ ไม่เลย...ชีวิตฉันมีแต่ตกต่ำลงเพราะเธอคนเดียวนังสุอาภา!! พิทเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉันเป็นสิ่งดีดีเพียงสิ่งเดียวในชีวิตฉันที่เหลืออยู่ แล้วเธอก็มาพรากเค้าไปจากฉัน ทำให้ฉันต้องแต่งงานกับไอ้สารเลวนั่น ทำให้ฉันต้องตกนรกทั้งเป็น ในขณะที่เธอมีความสุข ได้รับการดูแลจากพิท ทั้งๆที่ที่ตรงนั้นมันสมควรจะเป็นของฉัน”
รวีพรรณระเบิดอารมณ์สุดแรงจนน้ำตารื้นด้วยความเสียใจและโมโห สุอาภาอึ้งมากถึงมากที่สุด
“ฉันไม่ได้อยากให้คุณต้องพบเจอกับเรื่องแย่ๆแบบนี้เลยนะคะ”
“หุบปาก! แล้วก็หยุดทำตัวเป็นคนดีได้แล้ว! ในเมื่อฉันไม่ได้พิท เธอก็ต้องไม่ได้เค้าด้วย ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเจ็บ เจ็บมากกว่าที่ฉันเจ็บร้อยเท่าพันเท่า”
สุอาภาแววตาแข็งกร้าวมากขึ้น มือกำขอบอ่างอาบน้ำแน่นอย่างตัดสินอะไรได้
เช้าวันถัดมา รวีพรรณแต่งตัวที่หน้ากระจก พลันเสียงเมสเสจดังขึ้น รวีพรรณหยิบมือขึ้นมากดเปิดอ่าน เห็นข้อความจากพิทยา
“หกโมงเย็น เจอกันที่ร้านอาหาร ผมอยากทานข้าวกับคุณสองคน พิท...”
รวีพรรณสีหน้าสดชื่นมากๆ
สุอาภายืนมองมือถือพิทยาในมือ...ยิ้มเจ้าเล่ห์ พิทยาเดินลงบันไดมา สุอาภารีบเอามือถือพิทยาใส่กระเป๋าสะพายตัวเองที่วางบนโต๊ะ แล้วทำเป็นเดินไปเปิดตู้เย็น พิทยาเดินมาหาสุอาภา
“คุณแตเห็นมือถือผมรึเปล่า”
“ไม่เห็น ทำไมเหรอ”
“ผมจำได้ว่าผมวางไว้บนโต๊ะในห้องนอน แต่พอผมออกมาจากห้องน้ำ มันก็หายไป”
“มันจะหายไปได้ไง มือถือทั้งเครื่องเลยนะ”
“นั่นสิ...ผมแปลกใจอยู่เหมือนกัน”
สุอาภาทำเป็นคิด
“เอางี้ เดี๋ยวฉันหาให้นายเอง นายรีบไปทำงานเถอะ ไม่งั้นจะไปสาย”
“ก็ได้....ว่าแต่คุณโทรคุยกับรวีแล้วใช่มั้ย”
สุอาภายิ้มแฉ่ง
“คุยแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อย”
พิทยาสบายใจแล้วก็เดินออกไป สุอาภาหน้าตาเจ้าเล่ห์
ภายใน นพ อาร์คิเทค เวลากลางวัน พิทยาเงยหน้ามองสุอาภาที่ยื่นกล่องมือถือเครื่องใหม่ให้พิทยา
“ฉันไม่เจอมือถือนาย ก็เลยซื้อเครื่องใหม่พร้อมซิมเบอร์ใหม่มาให้”
พิทยาเห็นโทรศัพท์รุ่นแพง
“ผมรับไม่ได้หรอกคุณแต”
“ฉันอยากให้ ถือว่าเป็นของตอบแทนที่นายดูแลฉันเป็นอย่างดี เป็นอันว่านายตกลงรับเอาไว้นะ นายก็ไม่รู้ว่าฉันไม่ชอบให้ใครปฏิเสธ”
พิทยานิ่งพูดไม่ออกก่อนยิ้ม
“ก็ได้ครับ”
สุอาภาทำเป็นเพิ่งนึกได้
“เอ้อ...แล้วก็เย็นนี้ป๋าชวนไปทานข้าวที่บ้าน นายทำงานเถอะ ฉันไปล่ะ”
“ครับ”
สุอาภาหันหลังเดินออกไป พลางยิ้มมุมปาก
รวีพรรณแต่งตัวสวยมาก เดินมาที่ร้านอาหารหรูตามนัดหมาย พนักงานออกมาต้อนรับ
“สวัสดีครับ”
“จองไว้ชื่อพิทยาค่ะ”
พนักงานผายมือ
“เชิญทางนี้ครับ”
พนักงานเดินนำรวีพรรณมาตรงที่นั่ง และเลื่อนเก้าอี้ให้ รวีพรรณนั่งลง
“จะสั่งอาหารเลยมั้ยครับ”
“ยังค่ะ รอก่อน”
พนักงานเดินออกไป รวีพรรณสีหน้ามีความสุขมาก
ที่บ้านสุอาภา ในเวลาเดียวกัน อาหารถูกจัดวางเรียงรายเต็มโต๊ะ สุอาภา พิทยา นพ บวร วรรณวดีกำลังทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา มีณีคอยเดินรินน้ำใส่แก้วให้ สุอาภาตักอาหารให้พิทยา ทุกคนมองสุอาภากับพิทยาแล้วก็อมยิ้มอย่างมีความสุข
นพแกล้งแหย่
“ไม่มีใครตักกับข้าวให้ป๋าเลย มันน่าน้อยใจจริงๆ”
สุอาภารู้ตัวว่านพแกล้ง เลยตักกับข้าวให้นพ
“เอาไปเลยค่ะป๋า ชิ้นใหญ่ที่สุดในจาน”
นพหันไปทางพิทยา
“เห็นแล้วนะพิท ว่ายัยแตให้ความสำคัญกับใครมากกว่ากัน”
พิทยายิ้มขำๆ
“ครับ”
พิทยากับสุอาภาหันมายิ้มให้กัน ทุกคนดูมีความสุขกันมาก
รวีพรรณดูนาฬิกาข้อมือเห็นว่าทุ่มนึงแล้ว ก็แปลกใจว่าทำไมพิทยายังไม่มา เธอเอามือถือออกมากดโทรหาพิทยา แต่ปลายสายติดต่อไม่ได้ รวีพรรณแปลกใจมาก
ณีถือมือถือกำลังจะถ่ายรูป นพกับวรรณวดีนั่ง มีพิทยา สุอาภา บวรยืนข้างหลัง ณีถ่ายรูปแชะ!!!
“งามที่สุด”
“แกสองคนถ่ายคู่กันสิ” บวรว่า
“ค่ะ”
สุอาภาควงแขนพิทยาทันที พิทยาชะงัก...หันไปยิ้มให้ สุอาภายิ้มตอบ บวร นพ วรรณวดีเดินออกมา
“สวีตกันน่าดูเลยนะ”
สุอาภากับพิทยาอมยิ้ม
บวรพูดกับณี
“ผมถ่ายเองป้า”
บวรหันมือถือไปทางพิทยากับสุอาภา
“ชิดๆกันหน่อย พร้อมนะ...”
“ถ่ายให้เห็นอาหารบนโต๊ะด้วยนะพี่ใหญ่”
“เออ...โอเค หนึ่ง ส่อง ส่าม”
สุอาภาขยับเข้าไปแนบชิดกับพิทยาแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนเกือบจะหอมแก้ม เขาหันมามองเธอทำให้จมูกชนกันพอดี พิทยากับสุอาภามองหน้ากัน
ทุกคนพากันอมยิ้มกับภาพที่เห็น บวรรีบถ่ายรูปแชะ!
ภายในร้านอาหาร รวีพรรณเริ่มหงุดหงิดที่พิทยาไม่มา...พลันเสียงเมสเสจดังขึ้น รวีพรรณคิดว่าเป็นพิทยาก็รีบกดเปิด แต่กลับเป็นภาพคู่ของสุอาภากับพิทยาที่หันหน้ามาจมูกชนกัน รวีพรรณอึ้งสุดๆ
ไม่นานพนักงานเดินถือกระดาษโน๊ตมาให้รวีพรรณ
“มีคนฝากโน๊ตมาให้คุณครับ”
รวีพรรณรับกระดาษโน๊ตมา พนักงานเดินออกไป รวีพรรณก้มหน้าอ่าน
เสียงสุอาภาแว่วมา
“สนุกมั้ยกับการนั่งรอ ทานอาหารให้อร่อยนะ
รวีพรรณโกรธจนตัวสั่น กำกระดาษในมือแน่นด้วยความโกรธแค้น
“แกหลอกฉันเหรอนังสุอาภา”
ภายในห้องนอน สุอาภาในชุดนอนที่เป็นเหมือนเสื้อเชิ้ตดูเซ็กซี่ กำลังถ่ายคลิป หน้าจอมือถือของสุอาภาเห็นพิทยาใส่เสื้อกล้ามเดินออกมาจากห้องน้ำ
พิทยาชะงัก
“คุณแตทำอะไร”
“ทดลองมือถือเครื่องใหม่ของนายไง”
พิทยายกมือบังหน้ากล้อง
“ไม่เอา ผมไม่ถ่าย”
สุอาภาเบี่ยงตัวหลบแล้วถ่ายพิทยาต่อ
“ถ่ายหน่อยเหอะ ขำๆ”
พิทยามองสุอาภาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ก่อนจะเข้ามาแย่งมือถือจากมือสุอาภา
“ถ้างั้นผมถ่ายคุณบ้าง”
“ไม่เอา...ฉันกำลังถ่ายนายอยู่นะ”
พิทยาแย่งมือถือมาจากสุอาภา แล้วหันไปถ่ายสุอาภา
“พิท...เอาคืนมา”
“ไม่คืน”
สุอาภาวิ่งไล่จะแย่งมือถือ พิทยาวิ่งหนีมาข้างเตียง สุอาภาไล่ตาม จับแขนพิทยาเอาไว้
“เอามานี่เลย”
“ไม่ให้...”
พิทยาหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้ง สุอาภาเองก็สนุก แล้วลอบทำหน้าเจ้าเล่ห์นิดนึง แล้วก็แกล้งดึงแขนพิทยาเต็มแรง พร้อมกับทิ้งตัวลงบนเตียง
“ว๊าย!”
พิทยาล้มตามลงมาด้วย ทั้งคู่นอนกันอยู่บนเตียง สุอาภาจี้เอว พิทยาขำ กล้องยังถ่ายอยู่เรื่อยๆ
“เฮ้ยคุณแต..อย่า!”
สุอาภาจี้ไม่เลิก พิทยาขำไม่หยุด
“ถ้าไม่หยุด เจอเอาคืนนะ”
สุอาภามองอย่างท้าทาย
“ไม่กลัว”
พิทยายังถ่ายคลิปอยู่...แล้วก็จับแขนสุอาภาดันให้สุอาภานอนลงบนเตียง ก่อนจะจี้เอวคืน สุอาภาหัวเราะไม่หยุด
“พอแล้วพิท โอ๊ย...ฉันไม่ไหวแล้ว”
สุอาภาหัวเราะร่วน แล้วแย่งมือถือจากมือพิทยาสำเร็จ
“ได้แล้ว...”
หน้าจอมือถือ พิทยาอยู่ด้านบนยิ้มให้สุอาภา ทั้งคู่ต่างหอบเหนื่อย พิทยามองหน้าสุอาภาแล้วก็นิ่งไป แววตามีความหมาย ก่อนจะเอามือถือออกจากมือสุอาภาแล้วกดปิด วางไว้บนเตียง
พิทยากับสุอาภามองหน้ากัน ทั้งคู่ตกอยู่ในภวังค์ พิทยาค่อยๆยื่นหน้าลงมาเหมือนจะจูบ แต่สุอาภาได้สติ รีบลุกขึ้นนั่ง
“ฉันเอามือถือนายไปชาร์จแบตก่อนดีกว่า”
สุอาภารีบเดินออกไป พิทยาหันไปมองตามสุอาภาแล้วยิ้มออกมาอย่างรู้สึกดีมาก
สุอาภาออกมายืนพิงประตู ด้วยหัวใจที่เต้นระทึกแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างรู้สึกดีเช่นกัน
รวีพรรณกลับเข้ามาในห้อง ปากระเป๋าลงบนเตียงด้วยความโมโหมาก เสียงเมสเสจดังขึ้นอีกครั้ง รวีพรรณรีบหยิบมากดเปิดเห็นเป็นคลิปที่ส่งมาจากเบอร์แปลก
รวีพรรณกดเปิดคลิป--เป็นคลิปที่สุอาภากับพิทยาถ่ายด้วยกันเมื่อกี้ ทั้งคู่สดใสร่าเริงมาก รวีพรรณมองคลิปตรงหน้าด้วยความอึ้ง...จนมาถึงช๊อตที่สุอาภากับพิทยาล้มไปบนเตียง แววตาของพิทยาทำให้รวีพรรณรู้ได้ทันทีว่า พิทยารู้สึกดีกับสุอาภาเข้าให้แล้ว
รวีพรรณใจเสียมาก แล้วภาพก็ดับไป รวีพรรณทั้งโกรธทั้งเสียใจทั้งเจ็บใจและอึ้ง ไม่นานเสียงมือถือก็ดังขึ้น รวีพรรณรีบกดรับทันที
สุอาภายืนกอดอกสีหน้ายิ้มเยาะ
“เมื่อกี้มีคลิปอะไรส่งไปให้คุณรวีรึเปล่าคะ”
รวีพรรณสีหน้าไม่พอใจ
“มี”
สุอาภาทำเป็นตกใจ
“ตายจริง ขอโทษนะคะ พอดีฉันซื้อมือถือเครื่องใหม่ให้พิท เรากำลังลองเครื่อง สงสัยฉันจะเผลอกดปุ่มส่งออกไป”
รวีพรรณกำมือถือในมือแน่น โกรธจนตัวสั่น
“เค้าว่ามือถือรุ่นนี้เป็นระบบ HD เห็นชัดทุกรายละเอียด มันเป็นแบบนั้นรึเปล่า”
รวีพรรณสุดทน
“ไม่ต้องโกหก ฉันรู้ว่าเธอจงใจส่งมันมา”
สุอาภายิ้มแบบไม่กลัวเกรงใดใด
“คิดจะเอาคืนฉันใช่มั้ย”
สุอาภายิ้มสะใจ
“เริ่มฉลาดขึ้นแล้วนี่”
รวีพรรณชะงักที่สุอาภาย้อนคำของเธอ
“คิดว่าคลิปนี้จะทำอะไรฉันได้งั้นเหรอ”
สุอาภาหน้าร้ายน้ำเสียงกวน
อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 12/6 วันที่ 24 ม.ค. 56
ละครแรงปรารถนา บทประพันธ์โดย อาริตาละครแรงปรารถนา บทโทรทัศน์ : ปณธี
ละครแรงปรารถนา กำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์
ละครแรงปรารถนา แนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละครแรงปรารถนาดำเนินงานสร้าง : บริษัทละครไท จำกัด โดย หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครแรงปรารถนา ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ที่มา manager