@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 14/2 วันที่ 27 ม.ค. 56

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 14/2 วันที่ 27 ม.ค. 56

“ใจคอพิทจะไม่มาหาเราบ้างจริงๆเหรอ”
รวีพรรณรู้สึกน้อยใจ เลยตัดสินใจเอามือถือมากดเปิดเครื่อง ที่หน้าจอโชว์ให้เห็นเบอร์มิสคอลมากมาย..มีทั้งรมณี ภูวดล และเบอร์อื่นๆ รวีพรรณไม่สนใจ แต่แล้วกลับมีเสียงเมสเสจดังขึ้น รวีพรรณชะงัก กดเปิด..เป็นคลิป! รวีพรรณแปลกใจแต่ก็กดเปิดดู รวีพรรณถึงกับชะงักไปอย่างแรง
“พิท!”

บนหน้าจอ พิทยามีผ้าปิดตามือโดนมัดเอาไว้ ชายฉกรรจ์ 3 คน รุมกันเตะ เข่า ศอก อัดใส่พิทยา
รวีพรรณช็อก ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
“พ..พิท ไม่ อย่า ไม่ !”
มือถือร่วงหลุดจากมือ รวีพรรณตัวสั่นระริก ทั้งแค้น ทั้งโกรธ ทั้งเจ็บใจมากที่สุด !!



ที่โกดังร้างแห่งหนึ่ง ภูวดลคุยมือถือด้วยท่าทางเหนือกว่า อยู่ข้างหลังพิทยาที่สลบไสล ในสภาพแย่มาก มีคนร้าย 2 คนเฝ้าอยู่
“ผมบอกแล้ว ว่าคุณหนีผมไม่ได้ ที่ไอ้พิทยามันต้องโดนแบบนี้ก็เป็นเพราะคุณ เพราะความโง่ของคุณที่สะเออะอยากจะเอาชนะผม!”
ภายในเซฟเฮ้าส์ รวีพรรณด่าอย่างโกรธเกรี้ยว
“นรกส่งให้คุณมาแช่งชักทำลายคนอื่นเค้าใช่มั้ย ไม่นึกเลยว่าคุณจะเลวได้ขนาดนี้ คนอย่างคุณต้องไม่ได้ตายดี !”
รวีพรรณร้องไห้ รู้ว่าต่อไปจะต้องเจอกับอะไร
“จะเอายังไงก็บอกมา แต่คุณต้องหยุดทำร้ายพิท !”
ภูวดลยิ้ม เป็นไปอย่างที่คาด
“ถ้าคุณยอมกลับมาแต่งงานกับผม ผมจะปล่อยไอ้พิทยาทันที”
รวีพรรณแค้นมากที่สุด น้ำตาไหลอย่างบีบคั้น แต่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว !

ภูวดลวางสาย สีหน้าพอใจมาก หันหน้ากลับมามองพิทยาที่นั่งหันหลังให้ คนร้ายสองคนที่ยืนด้านหน้าภูวดลถาม
“จะเอาไงกับมันต่อครับ”
ภูวดลยังไม่ทันพูด พิทยารู้สึกตัว ชะงัก นิ่งมองแล้วพูดถาม
“ภูวดล ผมรู้ว่าเป็นคุณ คุณทำแบบนี้ทำไม”
ภูวดลมองพิทยากำมือแน่น แล้วก็เดินอ้อมมาตรงหน้า พิทยามองภูวดลที่ไม่ตอบ แต่เข้ามาอัดเข้าที่ตัวพิทยาเต็มแรง ทำเอาพิทยาจุกจนพูดไม่ออก
“ทิ้งมันไว้ในนี้”
ภูวดลพูดจบก็เดินออกไปพร้อมกับคนร้าย 2 คน คนร้ายหันมาปิดประตูโกดัง

รถแท็กซี่แล่นมาจอด รวีพรรณลงจากรถ ยืนมองภูวดลที่ยืนรออยู่ที่รถ มีลูกน้องสองคนยืนอยู่ด้วย รวีพรรณมองด้วยแววตามีความหวาดกลัวนิดนึง แต่ทำใจดีสู้เสือ เดินมาหา
“พิทอยู่ไหน”
“ผมปล่อยไปแล้ว”
“ฉันต้องเห็นพิทก่อน ฉันถึงจะเชื่อ”
“คุณไม่มีสิทธิ์เลือก ขึ้นรถ!”
รวีพรรณใจเสีย
“คุณไม่ได้ปล่อยพิทไปจริงๆใช่มั้ย ไอ้คนชั่ว ไอ้คนไม่มีสัจจะ”
รวีพรรณเข้าไปทุบตีภูวดล เขาจับแขนเธอแน่น
“หยุด!”
ภูวดลบอกกับลูกน้อง
“เอาตัวไปขึ้นรถ”
ลูกน้องเข้ามาจับตัวรวีพรรณพาไปที่รถ รวีพรรณดิ้นไม่หยุด
“ปล่อยฉัน..ปล่อย! ปล่อยสิ...”
ภูวดลไม่สนใจขึ้นไปนั่งตรงที่คนขับ ลูกน้องพารวีพรรณเข้าไปนั่งในรถทางเบาะข้างหลัง ก่อนจะตามขึ้นไปด้วย ภูวดลขับรถออกไปทันที

ภูวดลจับแขนรวีพรรณพาเดินเข้ามาในบ้าน ทันทีที่รมณีกับณรงค์เห็นรวีพรรณกลับมาก็ดีใจกันมาก รีบลุกเดินมาหาทันที รมณีโผกอดลูกแน่น
“ยัยรวี..ลูกหายไปไหนมา”
รวีพรรณไม่ตอบ รมณีผละออกมา
“ดูสิ...โทรมลงไปถนัดตาไอ้พิทยามันลักพาตัวลูกไปใช่มั้ย เมื่อไหร่ไอ้บ้านั่นจะเลิกจองเวรจองกรรมพวกเราซักที”
“อย่าว่าพิทอีกเลยค่ะ รวีเป็นคนขอให้พิทพาหนีเอง”
รมณี ณรงค์ตกใจ ภูวดลนิ่งมาก
“จนขนาดนี้ยังจะออกรับแทนมันอีก”
“รวีไม่ได้ออกรับแทน รวีบอกคุณพ่อคุณแม่ตั้งแต่แรกแล้วว่ารวีไม่อยากแต่งงาน”
รวีพรรณหันไปมองภูวดลด้วยสายตากร้าวก่อนพูดต่อ
“แต่คุณพ่อคุณแม่ก็ยังบังคับ รวีถึงต้องทำแบบนี้”
“คุณน้าอย่าไปฟังคุณรวีนะครับ คุณรวีคงจะถูกไอ้พิทยามันเสี้ยมให้พูดแบบนี้” ภูวดลบอก
รวีพรรณหันขวับไปมองภูวดล สายตาอยากจะกินเลือดกินเนื้อ
“ผมโทษฝ่ายชายมากกว่าที่มีเมียแล้ว แต่ก็ยังหน้ามืดตามัวทำเรื่องสิ้นคิด”
ภูวดลจ้องหน้ารวีพรรณแอบหลอกด่า รมณีหน้าเสีย
“น้าขอโทษแทนลูกสาวน้าด้วยนะพ่อดล น้าอบรมยัยรวีมาดีทุกอย่าง แต่เพราะไอ้ผู้ชายสารเลวคนนั้น มันทำให้รวีเปลี่ยนไปมาก”
“คุณน้าไม่ต้องขอโทษหรอกครับ มันไม่ใช่ความผิดของคุณน้า ส่วนรวี..ที่เค้าผิดพลาดไป ผมก็พร้อมจะให้อภัย”

ภูวดลจับมือ รวีพรรณจะชักออก ภูวดลดึงไว้แน่น
“พรุ่งนี้ ผมจะให้นายทะเบียนมาจัดการจดทะเบียนสมรสให้เราสองคนที่นี่ รวีจะได้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมซักที ส่วนเรื่องงานแต่งงานค่อยจัดขึ้นหลังจากที่เราเป็นสามีภรรยากันแล้ว ดีมั้ยจ๊ะ”
รวีพรรณตาแข็งกร้าวมองภูวดล ณรงค์กับรมณีโล่งใจ นึกไม่ถึงว่าภูวดลจะยอมรับรวีพรรณเหมือนเดิม
“ขอบใจพ่อดลมากที่ไม่ถือสาลูกสาวน้า ไม่นึกเลยว่าคนดีๆอย่างนี้ก็ยังมีอยู่” ณรงค์บอก
รมณีดุรวีพรรณ
“เห็นแล้วนะลูกว่าพ่อดลเค้าดีกับเราแค่ไหน ลูกควรจะภูมิใจที่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษอย่างพ่อดล”
ภูวดลยิ้มอย่างสะใจ กับฉากละครที่เล่นเป็นพระเอกอย่างเต็มที่
“ไม่เป็นไรครับ ผมทำในสิ่งที่ควรทำ ไม่ได้ต้องการให้ใครมาเห็นความดี ผมลาคุณน้าทั้งสองก่อนดีกว่า... พบกันพรุ่งนี้นะครับว่าที่ภรรยาของผม” ภูวดลฉายแววตาเยาะรวีพรรณ
ภูวดลเข้ามากอดรวีพรรณแล้วกระซิบข้างหู
“ยังไงคุณก็ไม่มีทางเอาชนะผมได้”
ภูวดลยิ้มร้ายแล้วหอมแก้มรวีพรรณ ก่อนจะผละออกมา
รมณีกับณรงค์มองด้วยความปลื้มปิติ ผิดกับรวีพรรณที่ทั้งโกรธทั้งแค้นและขยะแขยง
ภูวดลกำลังจะเดินออกไป สีหน้ามีความสุขอย่างผู้ชนะ รวีพรรณตัดสินใจอะไรบางอย่างได้
“อย่าเพิ่งไป ฉันก็มีอะไรอยากพูดกับว่าที่สามีเหมือนกัน”
รมณี ณรงค์ต่างชะงักและแปลกใจ ภูวดลก็สงสัยว่ารวีพรรณจะมาไม้ไหน

ที่โกดังร้าง พิทยาในสภาพทุลักทุเลมากๆ พยายามจะแก้เชือกที่มัดข้อมือตัวเองออก เขาเห็นข้อมือเริ่มมีเลือดออก ถึงเจ็บแต่เขาก็อดทน จนในที่สุดก็แก้เชือกที่มัดข้อมือได้สำเร็จ
พิทยาจะลุกขึ้นแต่เพราะเจ็บไปทั้งตัว ทำให้ล้มไปบนพื้น เขาพยายามลุกขึ้นเดินไปที่ประตูโกดัง ใช้แรงทั้งหมด ดันประตูออกไป
ทันทีที่ออกไปได้ พิทยาก็ล้มหน้าคว่ำหมดสติไปทันที
ระหว่างนั้นมีคนงานเดินมาเห็นพิทยาก็ตกใจรีบเข้ามาดู

ภูวดลมองรวีพรรณใจคอชักไม่ค่อยดี
“ลูกยังจะพูดอะไรอีก พ่อดลเค้ายกโทษให้เราก็ดีแค่ไหนแล้ว” รมณีว่า
“ยกโทษเหรอ ให้พ่อแม่และคนอื่นคิดว่าพิทล่อลวงรวีไปแบบนี้ สู้ให้รู้ความจริงกันไปเลยดีกว่าว่าคนที่เลวคือใครกันแน่”
ภูวดลเงียบ รวีพรรณหันไปชี้หน้าภูวดล แววตาไม่มีความกลัวใดใด
“ผู้ชายคนนี้ข่มขืนรวี !”
รมณี กับณรงค์อึ้ง ภูวดลผงะ ไม่นึกว่ารวีพรรณจะกล้าพูด
“ที่ผ่านมา มันบังคับขู่เข็ญรวีได้ทุกอย่าง ก็เพราะรวีอายที่จะต้องบอกเรื่องนี้กับใครๆ”
รมณี กับณรงค์ยิ่งอึ้งหนักแทบทรุด ภูวดลทำยิ้ม
“พูดอะไรแบบนั้น นี่คงโกรธผมมากใช่มั้ยที่ไปพาตัวคุณกลับมา”
“หยุดปั้นหน้าหลอกลวงคนอื่นเค้าได้แล้ว !”
“ไม่..ไม่จริง” รมณียังไม่อยากเชื่อ
“คุณแม่จะไม่เชื่อรวีก็ได้ เพราะรวีเองก็อยากให้ความลับนี้มันตายไปกับตัวรวีเหมือนกัน แต่ตอนนี้รวีรู้แล้วว่าคนอย่างมันไม่มีวันหยุด พอกันที ! ฉันจะไม่ทนให้แกทำอะไรฉันอีกแล้ว”
รวีพรรณเอามือถือออกมาแล้วส่งให้รมณีกับณรงค์ดู ภูวดลนิ่วหน้าแปลกใจว่ารวีพรรณทำอะไร
“มันให้คนซ้อมพิท เพื่อให้รวียอมกลับมาแต่งงานกับมัน”
ภูวดลตกใจ รมณีกับณรงค์เห็นคลิปที่พิทยาถูกซ้อมก็ตกใจมาก
ภูวดลกำมือแน่น โกรธมาก
“นังบ้า!”

รมณีกับณรงค์ตกใจกับท่าทางของภูวดลที่เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ รวีพรรณเดินมาประจันหน้า
“จะบอกอะไรให้ ถ้าพิทเค้าชั่วได้แค่เสี้ยวนึงของแก ฉันคงได้เป็นเมียเค้าไปแล้ว”
ภูวดลกระชากตัวรวีพรรณ
“นังร่าน ! อยากจะไปเป็นเมียมันมากนักใช่มั้ย!”
“ใช่ ฉันอยากเป็นเมียเค้ามากกว่าคนอย่างแก เปรียบกับพิทแล้ว แกก็เป็นได้แค่สัตว์เลื้อยคลานที่ชอบลอบกัด”
“หยุดพล่ามเดี๋ยวนี้!”
“ฉันไม่หยุด... แกอิจฉาพิท อิจฉาเค้ามาตลอด แกก็เลยต้องมาแกล้งผู้หญิงไม่มีทางสู้อย่างฉัน เพื่อล้างแค้นเค้า เพราะแกมันไม่เอาไหน ไม่มีอะไรสู้พิทได้สักอย่าง แกมันก็เหมือนหมาหางด้วน วางแผนหลายซับหลายซ้อนแล้วเป็นไง สุดท้ายฉันจะทำให้แกไม่เหลืออะไรเลยซักอย่าง ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับแก แกจะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีใครรัก เพราะขนาดพ่อของแกเค้าก็ยังไม่รักแกจริง”
เพี๊ยะ ! ภูวดลตบรวีพรรณด้วยโทสะ รมณีกับณรงค์ตกใจอย่างที่สุด รวีพรรณเลือดซึมที่มุมปาก ภูวดลจะเข้าไปตบรวีพรรณอีก ณรงค์รีบเข้ามาบังรวีพรรณ
“อย่าแตะต้องลูกสาวฉันอีก !”
ภูวดลผงะ...รวีพรรณหันไปมองณรงค์ด้วยความซาบซึ้ง
“คุณพ่อ...”
ณรงค์เสียใจมาก
“รวี ทำไม...ทำไมลูกไม่เคยบอกพ่อกับแม่”
รวีพรรณเห็นสายตาที่เจ็บปวดของพ่อก็ร้องไห้ออกมาอย่างเก็บกลั้นไว้ไม่ไหวอีกต่อไป รมณี ณรงค์เห็นอาการลูกสาวก็รับรู้ได้จากหัวใจว่ามันคือความจริง
“จะไม่มีการแต่งงานเกิดขึ้น ทุกอย่างยกเลิก ออกไปจากบ้านฉัน” รมณีบอก
ภูวดลแม้จะรู้ว่าแพ้ แต่ยังไม่ยอม
“ผมไปก็ได้... แต่อย่าคิดว่าตัวเองชนะ จะบอกอะไรให้ว่าลูกสาวคุณมันก็เลวไม่ต่างจากผม”
รวีพรรณชะงัก รมณีกับณรงค์นิ่วหน้า

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 14/2 วันที่ 27 ม.ค. 56

ละครแรงปรารถนา บทประพันธ์โดย อาริตา
ละครแรงปรารถนา บทโทรทัศน์ : ปณธี
ละครแรงปรารถนา กำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์
ละครแรงปรารถนา แนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละครแรงปรารถนาดำเนินงานสร้าง : บริษัทละครไท จำกัด โดย หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครแรงปรารถนา ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ที่มา manager