อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์[2] วันที่ 3 ม.ค. 56

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์[2] วันที่ 3 ม.ค. 56

ฉับพลันสร้อยวัชระประจำตัวของแสงกล้ากลับปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ตกอยู่ข้างตัวแสงกล้า ณ ตำแหน่งที่วิญญูกลายร่างหายไปนั้นเอง

แสงกล้าลุกขึ้นมาท่ามกลางบรรยากาศที่สดใส มองสภาพโดยรอบ ความเลวร้ายผ่านพ้นไปแล้ว
แสงกล้าหยิบสร้อยวัชระมาถือไว้ สร้อยที่เป็นเหมือนตัวแทนโชติฌาณ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว … “1 เดือนต่อมา”

วันใหม่ เวลากลางวัน ภายในห้องพักฟื้นในโรงพยาบาล เพชรแท้ยังคงนอนหลับไหลไม่ได้สติอยู่บนเตียงห้องพัก แพรไพลินกำลังตรวจดูแม่อยู่ด้วยสีหน้าเป็นห่วง ในขณะที่กุ๊บกิ๊บยืนถือแฟ้มคนไข้

“อาการคุณเพชรแท้ดีขึ้นเรื่อยๆ นะคะ การตอบสนองดีขึ้น”
แพรไพลินฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือ แล้วหันมาสั่งกุ๊บกิ๊บ
“คุณแม่น่าจะฟื้นเร็วๆ นี้ เย็นวันนี้จัดยาตามที่สั่ง กำชับให้มีคนเข้ามาดูแลทุกสองชั่วโมงด้วย"
“ค่ะหมอ”
กุ๊บกิ๊บเดินออกไป แพรไพลินหันมามองหน้าเพชรแท้ด้วยสีหน้าเป็นห่วง เธอจับมือแม่
“หายเร็วๆ นะคะ แพรสัญญาว่าต่อไปนี้จะเป็นลูกที่ดีของแม่ เราจะเป็นแม่ลูกที่เข้าใจกันมากที่สุดค่ะ"
แพรไพลินกอดแม่ไว้ด้วยความรักอย่างที่สุด

แพรไพลินเดินออกมาจากห้องพักคนไข้มาตามทางเดินแล้วหยุดเมื่อเห็นแสงกล้ายืนรออยู่ที่
มุมหนึ่งของทางเดิน
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับหมวดค่ะ”
“ทำไมต้องหลบหน้าผม ตั้งแต่จบเรื่องลง...คุณหลบหน้าผมตลอด โทรไปหาก็ไม่ยอมรับสาย ไปหาที่เนติเทคฯเค้าก็บอกว่าคุณทำงานตลอดเวลา"
“ไม่มีเหตุผลมากไปกว่านั้น ฉันขอตัวก่อนนะ...มีเคสต้องปิดอีกหลายคดี”
“เดี๋ยวก่อน...”
แพรไพลินไม่ฟังเดินหนีเขาออกไป เขาขยับจะเดินตาม
“เลิกตามฉันได้แล้วค่ะหมวด เรายังมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ เรื่องระหว่างเราปล่อยให้มันจบลงไปเถอะ"
แสงกล้าชะงักไปทันทีด้วยความเสียใจ เธอตัดใจเดินจากออกมาทันที เขามองตาม

แพรไพลินเดินเร็วเข้ามาที่อีกด้านหนึ่งของโรงพยาบาล เมื่อพ้นสายตาจากผู้คน เธอก็มาหยุดพิงที่ผนังด้านหนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าแล้วรำพึงกับตัวเอง
“แสงกล้า... ฉันทำผิดเกินกว่าที่จะให้อภัยตัวเอง ฉันใช้ความรักและความหวังดีที่คุณมอบให้ ขโมยวัชระไปจากคุณ ฉันขอโทษ...”
แพรไพลินสีหน้าเศร้า

ภายในวัดที่ร่มรื่น นภากำลังกรวดน้ำหลังจากทำสังฆทานให้กับสามี มีรูปถ่ายดร. เมฆา ฐานรัฐวางอยู่ ผู้การอินทนนท์นั่งอยู่ด้านข้างนภา
ทางด้านหลัง แสงกล้านั่งกรวดน้ำอยู่เช่นกัน
“พ่อโชติฌาณ... ผมขออุทิศบุญกุศลทั้งหมดที่เคยทำ เพื่อให้พ่อมีโอกาสไปเกิดในชาติภพที่ดี พ้นกรรมที่ตัวเองก่อไว้ในชาตินี้โดยเร็วด้วยเถอะ”
นภากรวดน้ำเสร็จ หันไปมองภาพถ่ายของเมฆาด้วยความรู้สึกผูกพันเป็นที่สุด อินทนนท์เห็นแล้วเข้าใจความรู้สึกของนภา พระสวดให้พร...

ทั้งสองคนเดินลงจากศาลามายังด้านล่างที่บรรยากาศร่มรื่น อินทนนท์หันมามองนภาที่มีสีหน้าไม่ทุกข์นัก
“เมฆาไม่ได้จากไปไหน เค้ายังคงอยู่ในใจฉันเสมอค่ะผู้การ”
“พายุกับฟ้ารู้เรื่องนี้รึยัง” อินทนนท์ถาม
“ฉันเพิ่งส่งข่าวให้รู้เมื่อคืน ทั้งสองคนตกใจมากค่ะ...บอกว่าจะรีบกลับมาเมืองไทยทันทีที่จองตั๋วเครื่องบินได้"
“แล้วคุณจะทำอะไรต่อไป”
นภายิ้มแบบเข้าใจโลก
“ชีวิตต้องดำเนินต่อไป... ฉันยังมีเรื่องที่ต้องทำอีกหลายเรื่อง เมฆาเป็นตัวอย่างที่ทำให้ฉันรู้ว่า.. ชีวิตคนยังมีความสุขที่เกิดจากการให้อีกมากมาย จบจากเรื่องนี้คงต้องตั้งสติ คิดทำไปทีละเรื่องแหละค่ะ”
“ต้องการความช่วยเหลืออะไรก็บอกนะ ผมยินดีช่วยคุณเสมอ”
“ขอบคุณค่ะผู้การ... เราคงจะได้พบกันอีกแน่”

ผู้การอินทนนท์ยิ้มๆ เดินมาแตะไหล่นภาแล้วเดินออกไป นภามองตามก่อนจะเดินออกไปอีกทางหนึ่ง

บริเวณบ่อน้ำใหญ่ภายในวัด จ่าสมิงกำลังยืนให้อาหารปลานับร้อยอยู่ตรงนั้น ท่าทางยิ้มแย้มอารมณ์ดี แสงกล้าเดินเข้ามาหาสมิงทางด้านหลัง ขยับอ้าปากจะถาม แต่สมิงชิงตอบก่อนเหมือนรู้ว่าแสงกล้ากำลังจะพูดอะไร
“ขี้เกียจ !”
“อะไร ! ยังไม่ได้ถาม”
สมิงหันไปชี้หน้าแสงกล้า
“หมวดจะถามว่าทำไมไม่ขึ้นไปทำบุญบนศาลา กำลังจะด่าหาว่าผมไม่รู้จักกาละเทศะ”
“เล่นของอีกแล้ว ไม่ตื่นเต้นแล้วจ่า... เล่นมาหลายเดือนแล้ว”
“ไม่อยากขึ้นไป กลัวน้ำมนต์ มันร้อน” สมิงพูดพลางยิ้มกลั้วหัวเราะ
สมิงพูดพลางโปรยอาหารลงไปในบ่อให้ปลากินอย่างเพลินใจ
“อย่ามาสนใจผมเลย หมวดสะสางเรื่องตัวเองให้เรียบร้อยซะก่อนเหอะ ความรักคับอก หนุ่มสาวไม่เข้าใจกัน ไม่ต้องส่องจิตก็รู้แล้วว่ามีเรื่องไม่สบายใจเกี่ยวกับแฟน"
“จะให้ทำยังไง ในเมื่อเค้าไม่ยอมพบไม่ยอมคุย”
“หมอแพรไพลินรู้สึกผิดที่หลอกขโมยวัชระไปจากหมวด”
“แต่ฉันไม่เคยโกรธเค้าเลยนะ”
สมิงชี้หน้าตัวเองแกล้งยั่ว
“บอกผม บอกทำไม ไม่อยากรู้ หรืออยากให้ไปกระซิบข้างหูดอกเตอร์แพรไพลิน"
แสงกล้าชักไม่พอใจจ้องหน้าสมิง สมิงหัวเราะร่า
“ไปปรับความเข้าใจกันซะ ของแบบนี้ต้องให้สอนด้วยเหรอ”
แสงกล้านิ่งคิดตามคำพูดของสมิง

นภาเดินมาตามทางเดินที่ร่มรื่นภายในวัด ทางด้านหลังมีชายคนหนึ่งเดินตามเธอมาทางด้านหลัง
นภารู้สึกได้ว่ามีคนตามมา จึงนิ่วหน้าหยุดเดินแล้วหันไปมองแต่ไม่เห็นใคร
นภาตัดสินใจเดินต่อไป ด้านหลังชายคนหนึ่งที่เดินตามเธออยู่มีลักษณะคล้ายเมฆา

บริเวณบ่อน้ำ แสงกล้าหันไปคุยกับสมิงและเปลี่ยนเรื่องพูด
“จ่าน่าจะขึ้นไปทำบุญให้ดอกเตอร์เมฆาสักนิด เพื่อระลึกถึงคนตาย”
“ใครตาย”
ที่มุมร่มรื่นด้านหนึ่งริมบ่อ นภาเดินเข้ามาได้ยินคำสนทนาระหว่างสมิงกับแสงกล้าพอดี
“โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกหมวด อะไรที่เห็นอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิด"
“ยิ่งพูดยิ่งงง... ยิ่งพูดยิ่งไม่รู้เรื่อง”
“ไสยศาสตร์ดำสร้างหุ่นพยนต์เลียนแบบมนุษย์ได้ ใครจะรู้...บางทีร่างของดอกเตอร์เมฆาที่เราเผาไปแล้ว อาจเป็นแค่หุ่นพยนต์"
“งั้นดอกเตอร์เมฆาอยู่ไหน”
สมิงไม่พูดให้จบโปรยอาหารให้ปลากินต่อไป นภานิ่งชะงักฟังสิ่งที่สมิงพูดอย่างตั้งใจ

วันเดียวกัน กุ๊บกิ๊บเดินเข้ามาหาแพรไพลินในบริเวณทางเดินในโรงพยาบาล
“คุณเพชรแท้เธอฟื้นมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ”
“อาการเป็นยังไงบ้าง”
“สดชื่นเป็นปกติดี เหมือนไม่เคยป่วย”
ทั้งสองคนเดินมาจนถึงที่หน้าห้องพักคนไข้ ภายในห้อง แพรไพลินเดินเข้ามามองหาเพชรแท้ แต่ไม่พบที่เตียงคนไข้
“แม่คะ...แม่”
เพชรแท้กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่งข้างประตูทางเข้า เธอกำลังเปิดไอแพดทำงานอย่างตั้งใจ
“เพิ่งฟื้นแท้ๆ ยังทำงานอีกเหรอคะ”
เพชรแท้อาการดีขึ้นจนเกือบเป็นปกติ มีแต่เพียงอาการเพลีย ยิ้มให้แพรไพลิน
เพชรแท้หันหน้าจอไอแพดให้แพรไพลินดู
“ใครว่าแม่ทำงาน แม่สั่งขายหุ้นบริษัทในเครือทั้งหมดต่างหาก"
แพรไพลินตกใจถาม
“คุณแม่ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรคะ”
“พอกันทีกับธุรกิจไม่ถูกต้อง เบียดเบียนสังคม คนเราจะต้องการอะไรมากไปกว่าชีวิตที่มีความสุข"
แพรไพลินพูดอึ้งๆ
“ป่วยเจียนตายคราวนี้ทำให้แม่เรียนรู้แล้วว่าชีวิตควรจะเป็นยังไง แค่รู้จักพอ เราก็จะมีความสุขอยู่กับปัจจุบัน ความสุขมีอยู่มากมายรอบๆ ตัวเรา เงินที่ขายหุ้นได้มากพอที่แม่จะใช้ได้ไปชั่วชีวิต ส่วนหนึ่งแม่จะทำมูลนิธิเพื่อสังคม"
แพรไพลินเสียงแผ่วเรียก “แม่”
แพรไพลินยิ้มยินดีสวมกอดแม่ ดีใจที่แม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น
“ความสุขที่แท้จริงของแม่ไม่ใช่ชื่อเสียงหรือทรัพย์สินเงินทอง แต่มันคือการได้อยู่กับลูกสาวคนเดียวของแม่คนนี้"
“หนูรักแม่ที่สุดค่ะ”
เพชรแท้ยิ้มๆบอก
“แม่อยากให้ลูกสาวของแม่มีความสุขมากที่สุด เลิกหนีตัวเองได้แล้วนะลูก”
แพรไพลินมองหน้าเพชรแท้ด้วยแววตาสงสัย
“ถึงจะป่วย แต่แม่ก็พอจะรู้นะว่าลูกกำลังมีปัญหาไม่เข้าใจกับหมวดคนนั้น”
“กุ๊บกิ๊บเล่าให้แม่ฟังใช่มั้ยคะ”
“ไม่สำคัญว่าใครเล่า แต่มันสำคัญที่หนูไม่ยอมปรับความเข้าใจกันกับเค้า”
“เอ้อ...”
“เมื่อก่อนแม่อาจจะตั้งแง่กับผู้ชายคนนี้ แต่มาวันนี้แม่เข้าใจทุกอย่าง หมวดแสงกล้ารักหนูไม่น้อยไปกว่าแม่เลย"
“แต่หนูทำผิดต่อเค้ามาก มากจนหนูให้อภัยตัวเองไม่ได้ค่ะ”
“เชื่อแม่เถอะ คนที่รักเราเค้าพร้อมที่จะเข้าใจเราเสมอ”
แพรไพลินนิ่งคิดตามคำพูดของเพชรแท้

วันใหม่ บริเวณห้องแถลงข่าวของพรรคไททิวัตถ์ มีตัวหนังสือระบุ “งานแถลงข่าว.. เลขาธิการพรรคไททิวัตถ์คนใหม่”
นักข่าวคนหนึ่งยกมือถาม
“รู้สึกยังไงบ้างคะกับตำแหน่งเลขาธิการพรรคคนใหม่”
คมศรยิ้มๆแล้วบอก
“ถ้าบอกว่าเฉยๆ ผมคงโกหกแล้วล่ะครับ”
นักข่าวต่างๆ พากันหัวเราะในความอารมณ์ดีของคมศร
นักข่าวอีกคนถาม
“มีคนบอกว่าเลขาคมศรเป็นเหมือนตัวแทนของดอกเตอร์เมฆา ท่านเลขาฯคิดว่าอนาคตจะได้เป็นนายกฯมั้ยครับ”
“คงไม่แปลกที่เราจะทำความดี...เลียนแบบคนดี ผมจะสานต่อปณิธานในการทำความดีของท่านดอกเตอร์ครับ"
นักข่าวคนเดิมถามอีก
“เหมือนที่เค้าบอกว่า ... ความดีไม่เคยดับสูญใช่มั้ยครับ”
คมศรไม่ตอบ แต่มีรอยยิ้มน้อยๆ บนใบหน้า
“ท้ายนี้ท่านเลขาฯมีอะไรจะฝากไว้กับประชาชนบ้างมั้ยคะ”
คมศรมีสีหน้าจริงจัง ท่ามกลางคนมาฟังการแถลงข่าว
“การเมืองของคนรุ่นใหม่... เป็นการเมืองเพื่อการเสียสละต่อบ้านเมือง ผมจะไม่สัญญากับประชาชนว่าจะให้อะไรบ้าง แต่ผมสัญญาว่าจะสร้างค่านิยมใหม่ให้กับสังคมไทย เราจะต้องทำทุกอย่างบนความถูกต้อง เที่ยงตรง หมดยุคการเมืองต่างตอบแทนแล้ว คุณธรรมต้องมาคู่กับความดี ผู้นำจะเป็นคนเก่งอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องเป็นทั้งคนเก่งและ คนดี”
ผู้คนที่มาฟังการแถลงข่าวต่างพากันปรบมือกันกึกก้อง
คมศรกำลังพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง...
“เราทุกคนต้องตระหนักถึงคุณค่าของชีวิต"
เหมือนคำปราศัยที่ดร. เมฆา ฐานรัฐ เคยกล่าวไว้ในอดีต
“ชีวิตที่มีค่าไม่ได้อยู่ที่เกียรติยศ ชื่อเสียง หรือ เงินทอง ชีวิตที่มีค่า...คือชีวิตที่เสียสละ"
คมศรพูดย้อนประโยคสุดท้ายของเมฆา
“ชีวิตที่มีค่า...คือชีวิตที่เสียสละ พร้อมจะสร้างประโยชน์ให้กับสังคมและคนรอบข้าง !”
เสียงปรบมือกึกก้องอีกครั้ง มุมหนึ่งเห็นน้ำใสมาทำข่าวอยู่ด้วย ช่างภาพกำลังถ่ายทำอยู่ด้านหน้า
น้ำใสรายงานข่าว...
“ด้วยท่วงท่าและการแถลงข่าวอย่างตรงไปตรงมา ยอมหักไม่ยอมงอแบบนี้ ทำให้ดิฉันนึกถึง ดอกเตอร์เมฆา ฐานรัฐ อดีตนายกฯ ของเราผู้ล่วงลับไปแล้ว ดูเหมือน คมศร สุริยน กำลังเดินตามรอยเท้า..สืบสานทำการเมืองแบบใหม่ตามแบบดอกเตอร์เมฆา"
คมศรที่สีหน้าจริงจัง จ้องมองไปยังผู้คนที่กำลังฟังการแถลงข่าวของเขา
“ใครจะรู้... ผู้ชายหนุ่มคนนี้ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า อาจเป็นนายกฯ ใหม่ของคนไทย สกายนิวส์เน็ตเวิร์คช่วงเจาะข่าวการเมืองวันนี้...เราขอเรียก คมศร สุริยน ว่า นักการเมืองแห่งความหวัง ค่ะ”
คมศรที่มีท่วงท่ามุ่งมั่น และมั่นใจในตัวเองบนเวทีปราศรัย

บรรยากาศสวยเย็นใกล้ค่ำที่ดาดฟ้าคอนโดฯ คมศรยืนมองท้องฟ้าสวยนั้นพร้อมๆ กับพูด
โทรศัพท์มือถือผ่านบลูทูธที่ติดอยู่ข้างหู
“เตรียมทุกอย่างให้พร้อม... ปราศรัยครั้งต่อไปผมจะเปิดโปงทุจริตในกระทรวงฯ … ผมไม่สนหรอกว่าจะเป็นเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลมาจากไหน ถ้าทำผิด เราต้องตีแผ่ให้สังคมได้รับรู้ เตรียมข้อมูลให้พร้อม
พวกมันต้องไม่มีที่ยืนในบ้านเมืองนี้"
คมศรกดปุ่มปิดโทรศัพท์มือถือ พร้อมๆ กับมีเสียงปรบมือมาจากด้านข้าง
“ตรงไปตรงมา.. หนักแน่น.. มั่นคง ทั้งหน้าเวทีและหลังเวทีเลยนะคะ เลขาฯคมศร”
คมศรหันไปมองเห็นน้ำใสที่ยิ้มมองเขาด้วยสายตาชื่นชม
“มานานแล้วเหรอ”
“นานพอที่จะได้ยินสิ่งดีๆ จากปากนักการเมืองความหวังของคนไทยค่ะ”
คมศรพูดยิ้มๆ
“พูดแบบนี้ผมเขินแย่”
“ฉันพูดความจริง ทุกครั้งที่ปราศรัย ฉันเห็นเงาของดอกเตอร์เมฆาอยู่ในตัวคุณ”
“ท่านเป็นต้นแบบในการทำงานการเมืองของผม เมืองไทยต้องการคนเสียสละโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน"

น้ำใสเดินมาหยุดที่ริมดาดฟ้า มองบรรยากาศเบื้องหน้า
“ฟ้าตอนพระอาทิตย์ใกล้ตกแบบนี้สวยจัง”
“ผมชอบขึ้นมาดูบรรยากาศตอนพระอาทิตย์ใกล้ตก เมื่อมีวันที่ตะวันส่องแสงเจิดจ้า ก็มีวันที่แสงตะวันลาลับขอบฟ้า เป็นบทพิสูจน์สัจธรรมของชีวิตให้ไม่ยึดติดกับกิเลสทางโลก คุณชอบขึ้นมาที่ดาดฟ้านี้
เหมือนกันเหรอ"
“ฉันชอบขึ้นมาตอนเช้ามืด...พระอาทิตย์ขึ้น”
“มิน่า... เราถึงไม่เคยเจอกัน”
น้ำใสยิ้มและมองไปที่ท้องฟ้า
“ใช่ค่ะ... ทุกครั้งที่มองท้องฟ้าตอนพระอาทิตย์ขึ้น สร้างกำลังใจในการทำงานให้ฉันได้เสมอ ชีวิตคนก็เหมือนตะวัน อาจจะมีวันตกต่ำอับแสงลงไปบ้าง... แต่ไม่นานก็จะมีวันที่ตะวันทอแสงพ้นขอบฟ้ากลับขึ้นมาได้ใหม่อีกครั้ง ขอเพียงเรามีกำลังใจในการดำรงชีวิตอยู่"
น้ำใสพูดจบก็หันกลับมามองที่คมศร
“ดูเหมือนชีวิตเราเดินสวนกันโดยไม่ตั้งใจ”
คมศรมองน้ำใสแล้วยิ้มๆ
“ที่ผ่านมาคงยังไม่ถึงเวลาของเรามั้ง”
“ยังไม่ถึงเวลา?”
คมศรจ้องหน้าน้ำใส มองด้วยสายตาจริงจัง
“คุณเคยบอกว่าชีวิตของเราคล้ายกัน มีความสุขทุกครั้งที่เห็นคนรักมีความสุข ถึงจะไม่มีเราอยู่ด้วย"
“ฟังดูแล้วเหมือนพระเอกนางเอกผู้เสียสละ”
“แต่วันนี้โลกหมุน... เปิดโอกาสให้ผู้เสียสละมาเจอกัน”
“ฉันดีใจที่มีคุณเป็นเพื่อนสนิท”
“ผมเป็นคนตรง ชอบพูดอะไรตรงๆ ผมไม่คิดว่าคุณเป็นเพื่อนสนิท”
น้ำใสชะงักมองหน้าคมศรด้วยแววตาสงสัย
“ยังไงคะ”
คมศรชักเชินเสียเอง
“เอ้อ ผมงานเยอะ.. อยากได้เลขาฯส่วนตัวมาช่วยทำงานข้อมูล ดูแลบทสัมภาษณ์ คำปราศรัย"
น้ำใสพูดสวนขึ้นมา
“ไหนบอกว่าจะพูดตรงๆ”
คมศรชะงักนิดหนึ่ง แล้วยิ้มพูดจริงจัง
“ผมเบื่อเป็นแค่เพื่อนแล้ว ขอผมดูแลคุณมากกว่าเพื่อนได้มั้ย"
คมศรจ้องหน้าน้ำใสเหมือนกำลังรอคำตอบ น้ำใสไม่ตอบนิ่งๆ จ้องหน้าคมศรแบบเดาความรู้สึกไม่ได้
“ถ้าไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร ...ผมชินกับความผิดหวังแล้ว”
คมศรขยับจะเดินออกไป
“ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรสักคำเลยนะคะ”
น้ำใสเป็นคนดึงคมศรมาใกล้ตัว เขาถึงกับเกือบจะเสียหลัก ใบหน้าทั้งสองคนมาใกล้ชิดกัน
น้ำใสกับคมศรมองตากันด้วยความรู้สึกที่ดีต่อกัน
“ในเมื่อโลกหมุนให้ผู้เสียสละสองคนมาเจอกัน ฉันไม่เต็มใจจะเป็นแค่เพื่อน หรอกค่ะ ท่านนักการเมืองความหวังใหม่ของคนไทย"
ทั้งสองคนยิ้มให้กัน จับมือกันบนดาดฟ้าตึก เฝ้ามองพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า

อินเตอร์ลูดไตเติ้ลรายการข่าวของสกายนิวส์เน็ทเวิร์ค “บันเทิงเสวนา” บนเวทีการสนทนาข่าว นภามีสีหน้าจริงจัง ต่อหน้านักข่าวบันเทิงสาวที่มีชื่อเสียงซึ่งกำลังนำการสนทนา เป็นการเปิดตัวหนังสือ “ความดี?” ของนภา มีรูปภาพหน้าปกเป็นแบคกราวน์อยู่ทางด้านหลัง
“บันเทิงเสวนาวันนี้.. เราอยู่กับคุณนภา ฐานรัฐ อดีตผู้บัญชาการสำนักงานสืบสวนพิเศษ ภรรยาของดอกเตอร์เมฆา นายกรัฐมนตรี ซึ่งตอนนี้ผันตัวเองมาเป็นนักเขียนวรรณกรรมสะท้อนค่านิยมเกี่ยวกับการทำความดีค่ะ"
หลังผู้สื่อพูดข่าวเปิดเรื่องแล้วก็หันไปคุยกับนภา
“ผบ.นภาคะ กรณีที่ท่านดอกเตอร์ต้องเสียชีวิตเพราะถูกฆาตกรรม เหมือนกับการตอกย้ำว่าทำดีไม่ได้ดีรึเปล่าคะ"
“ไม่หรอกค่ะ. ก็เหมือนกับที่ดิฉันเขียนไว้ในหนังสือ ความดี? เล่มนี้ ความตายของดอกเตอร์เมฆาสะท้อนสัจธรรมที่สำคัญ"
“ยังไงคะ... ช่วยอธิบายหน่อยค่ะ”

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์[2] วันที่ 3 ม.ค. 56

เหนือเมฆ2 : มือปราบจอมขมังเวทย์
เหนือเมฆ2 บทประพันธ์ - บทโทรทัศน์ : คฑาหัสถ์ บุษปะเกศ
เหนือเมฆ2 กำกับการแสดง : นนทรีย์ นิมิบุตร
เหนือเมฆ2 ผลิตโดย : บริษัท เมตตามหานิยม จำกัด โดยผู้จัด ฉัตรชัย เปล่งพานิช
เหนือเมฆ2 แนวละคร : ดราม่า แอ็คชั่น แฟนตาซี
เหนือเมฆ2 ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
เหนือเมฆ2 เริ่มออกอากาศตอนแรกวันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ที่มา manage