@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 3 วันที่ 28 ม.ค. 56

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 3 วันที่ 28 ม.ค. 56

ภุชคินทร์รู้สึกตัวอีกครั้งที่ริมน้ำโขงเหมือนความฝันครั้งก่อนๆ ครั้งนี้เขาได้ยินเสียงร้องไห้ปริ่มจะขาดใจจึงเดินตามหา เห็นสตรีปริศนานั่งหันหลังแลดูคุ้นตานัก ราชนิกุลหนุ่มตัดสินใจดึงไหล่เธอให้หันมา พร้อมสอบถามอย่างห่วงใยแต่ต้องชะงักราว

ถูกกระตุกทั้งร่างอย่างแรงเมื่อเห็นหน้าเธอ...

ภุชคินทร์สะดุ้งตื่นจากความฝันอันน่าสะพรึงกลัว หน้าตาสตรีปริศนายังติดในความทรงจำ แลดูคุ้นตาอย่างประหลาดแต่นึกไม่ออกว่าคือใคร ชายหนุ่มสะบัดหน้าไล่ความมึนงง มองไปรอบๆจึงพบว่านอนอยู่ท่ามกลางวงล้อมของญาติมิตรและครอบครัว ทุกคนมองมาอย่างเป็นกังวล ราชนิกุลหนุ่มรีบแก้ตัวว่าเป็นลมเพราะหายใจไม่ออก


ภิงคารเห็นภุชคินทร์ไม่เป็นอะไรมาก ชวนทุกคนกลับเข้างานให้หลานได้พัก หม่อมภาณีเห็นดีด้วยเพราะอยากคุยกับเจ้าอุรคาเรื่องเครื่องประดับประจำตระกูล เฟื่องวลีอาสาเฝ้าชายหนุ่มแต่ภิงคารขัดขึ้น บอกให้นารีวรรณอยู่แทน ไพศิษฐ์ขยับไปใกล้และเย้ายิ้มๆ

“เมื่อกี้ตอนหมดสติ นายเอาแต่เพ้อละเมอถาม... คุณ...คุณเป็นใคร แล้วคุณร้องไห้ทำไม”

ภุชคินทร์เบิกตากว้าง ไม่คิดว่าเพื่อนจะได้ยินสิ่งที่เขาพูดกับสตรีปริศนา เฟื่องวลียืนรีรอที่หน้าประตู ได้ยินสองหนุ่มพูดกันถึงความฝันสุดพิลึกแล้วทำหน้าสยอง ออกจากห้องไปตามหาเฟื่องฟ้าและเล่าเรื่องแปลกๆ

ของราชนิกุลหนุ่ม ทั้งเรื่องเกือบตกจากดาดฟ้าและเรื่องละเมอเพ้อพก สองแม่ลูกมองหน้ากันหวาดๆ...หรือว่าภุชคินทร์จะโดนผีเข้า!

ด้านภุชคินทร์...ครุ่นคิดเรื่องเครื่องประดับของเจ้าอุรคาและอาการละเมอของตนแล้วยิ่งไม่เข้าใจ นับวันทุกสิ่งเกี่ยวกับเจ้าหญิงต่างแดนดูน่าสงสัยขึ้นทุกที ชายหนุ่มตัดสินใจลุกพรวด บอกนารีวรรณว่าจะไปเดินดูงานข้างนอก น้องสาวมองมาอย่างงงๆแต่ไม่กล้าขัด วิ่งประกบพี่ชายกลับไปที่งานด้วยความห่วงใย

ขณะเดียวกัน...หม่อมภาณีกับเจ้าประกายคำพูดคุยถึงความงามของเครื่องประดับประจำตระกูลของเจ้าอุรคาอย่างออกรส ชื่นชมจากใจจริงว่างดงามแปลกตาและดูราวกับมีชีวิต สองราชนิกุลสาวใหญ่มองหน้ากันยิ้มๆ ปลาบปลื้มเหลือเกินที่ได้มีโอกาสสัมผัสกับอัญมณีแสนสวยเหล่านี้

ภุชคินทร์กลับเข้างานด้วยสีหน้าเคร่งเครียด กวาดตามองหาเจ้าอุรคา เฟื่องวลีเห็นจึงคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาตามหา เสนอหน้าไปหาทันทีแต่คลาดกันเพราะชายหนุ่มตามเจ้าอุรคาไปด้านนอก อำนาจที่เดินดูลาดเลาทั่วงาน แกล้งยืนขวางด้วยใบหน้ามีเลศนัยแต่ราชนิกุลหนุ่มไม่ทันสังเกตเพราะมัวพะวงเรื่องเจ้าอุรคา นาถสุดากับไพศิษฐ์เห็นหลังภุชคินทร์ไวๆจึงชะเง้อหาแล้วต้องผงะ มองไม่เห็นชายหนุ่มแต่เห็นชรายุโผล่มาขวางหน้าเฟื่องวลีแทน สองหนุ่มสาวมองหน้ากันอย่าง

ฉงน...สาวใช้คนสนิทของเจ้าอุรคาโผล่มาจากไหน

เวลาเดียวกันที่หน้างาน...สุรินทร์แฝงตัวเข้ามาอย่างแขกคนหนึ่ง พร้อมลูกน้องที่ปลอมตัวมาในฐานะผู้ติดตาม ทั้งหมดส่งสายตาให้อำนาจที่มองอย่างรู้กัน...คืนนี้คงได้วิ่งพล่านกันทั้งงานแน่

ooooooo

ภุชคินทร์เดินแกมวิ่งตามเจ้าอุรคามาถึงสวนนอกโรงแรม ตั้งท่าจะเรียกแต่ต้องยั้งไว้ เมื่อเห็นสุบรรณปรากฏตัวจากอีกมุม เดินยิ้มพรายมาหาและมองราชนิกุลสาวด้วยแววตาหวานฉ่ำเหมือนคนตกอยู่ในห้วงรัก ภุชคินทร์แอบมองด้วยสายตาหึงหวงแต่ไม่รู้ตัว เงี่ยหูฟังนักการเมืองหนุ่มเนื้อหอมพูดจาเกี้ยวหญิงสาวด้วยท่าทางกรุ้มกริ่ม

“ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น ผมคิดถึงเจ้าตลอด ผมฝันถึงเจ้า อยากมีชีวิตอยู่กับเจ้า”

เจ้าอุรคายิ้มรับน้อยๆ แต่กลับให้ความรู้สึกน่าหลงใหล อย่างประหลาด สุบรรณได้โอกาสสารภาพความในใจ

“ยิ่งวันที่เกือบจมน้ำตาย ผมก็รู้ทันทีว่าถ้ามีชีวิตรอด ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครองคู่กับเจ้า...ผมรักเจ้าอุรคา”

ภุชคินทร์ตาโต ความรู้สึกหึงหวงพลุ่งพล่านกว่าเดิม เจ้าอุรคามองสุบรรณนิ่งและถามกลับหน้าตาเฉย

“คุณไม่ได้ถามความรู้สึกดิฉัน ก็บอกความต้องการแล้ว ไม่ว่าเมื่อใด...รักของท่านก็เป็นรักเพื่อครอบครองเสมอ”

“แล้วมันต่างจากคนอื่นตรงไหน ใครๆก็ย่อมอยากอยู่กับคนที่เรารักทั้งนั้น”

“ทุกคนล้วนอยากอยู่กับคนที่รัก...แม้แต่ดิฉัน วิธีต่างหากที่ต่างกัน คนรักกันต้องมีหัวใจตรงกัน ไม่ใช่แย่งชิง”

“ข้อนี้ผมมองต่างกับเจ้า สำหรับผม...รักแท้คือการช่วงชิง รักไม่จริงคือการเสียสละ ถ้าผมรักใคร ผมจะทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวเขามา...และใครคนนั้นก็คือเจ้า”

ภุชคินทร์ยิ่งของขึ้นเมื่อได้ยินคำสารภาพรักแสนหวาน เจ้าอุรคาหน้านิ่งจนดูไม่ออก แกล้งเดินเฉียดไปใกล้กับมุมที่ภุชคินทร์ซ่อนตัว ยิ้มให้นักการเมืองหนุ่มและพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

“ขอบคุณที่ให้ค่าดิฉันขนาดนั้น ไม่รู้ว่ามันคือโชคร้ายหรือโชคดี...ที่มีใครมาทุ่มเทความรักให้เหมือนท่านสุบรรณ ดิฉันเองก็ไม่ต่างจากคุณ ดิฉันจะทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้อยู่กับคนที่ดิฉันรัก แม้ว่าเขาคนนั้นจะไม่เคยรู้อะไรเลย”

ภุชคินทร์ถึงกับอึ้ง ไม่เข้าใจว่าราชนิกุลสาวพูดถึงใคร...ไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าทั้งหมดจะกระจ่างในไม่ช้า

ขณะเดียวกันในงานจัดเลี้ยง...อำนาจแอบสับ

คัทเอาต์จนไฟดับทั้งงาน สุรินทร์กับพรรคพวกเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วไปยังตู้แสดงเครื่องเพชร เสียงทุบกระจกและเสียงปืนดังสนั่น ผู้คนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเพราะกลัวโดนลูกหลง รวมทั้งเสียงของเจ้าอุรคา สุบรรณตาเหลือก ยื่นมือไปไขว่คว้าหาตัวราชนิกุลสาวด้วยความวิตก เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด พร้อมกับไฟที่สว่างขึ้น ร่างของสุบรรณล้มลงเพราะถูกยิงเฉียดแขน และการหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยของเจ้าอุรคา!

หลังเหตุการณ์โจรกรรมเพชร...ผู้คนในงานตื่นตระหนก แยกย้ายกันกลับด้วยความหวาดผวา ภิงคาร

ไพศิษฐ์และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆตรวจดูสถานที่เกิดเหตุอย่างละเอียดแต่ไม่พบร่องรอยพอสาวถึงตัวคนร้าย หม่อมภาณีปลอบประโลมเจ้าประกายคำที่ร้องไห้ฟูมฟายข้างตู้ที่ว่างเปล่า ราชนิกุลสาวใหญ่เจ้าของงานสะอึกสะอื้น บอกว่าทุกอย่างถูกขโมยไปยกเว้นของเจ้าอุรคา ทุกคนหันขวับ เห็นตู้แสดงสมบัติประจำตระกูลภูจำปายังอยู่ดีไร้รอยขีดข่วน อัญมณีภายในยังส่องแสงทอประกาย แต่ไม่มีใครเห็นว่าเจ้าของอัญมณีงดงามแปลกตาพวกนี้หายไปไหน

ขณะที่ทุกคนตามหาเจ้าอุรคาให้วุ่น...ราชนิกุลสาวยืนหัวเราะเสียงก้องภายในเฮือนภูจำปาอย่างสาสมใจ เฮือนทั้งเฮือนไหวเอนราวกับต้องการร่วมฉลอง ต้นพญา-นาคราชในสวนชูช่อเริงระบำอย่างร่าเริง บริวารงูน้อยใหญ่เลื้อยมาอาบแสงจันทร์อย่างมีความสุข...ในที่สุดหายนะของคนที่ทำร้ายเจ้านายสาวก็อุบัติขึ้น!

ooooooo

สุบรรณถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลหลังเหตุการณ์โจรกรรม นาถสุดาคอยดูแลไม่ยอมห่างด้วยความเป็นห่วง ไพศิษฐ์ตามมาเฝ้าแฟนสาวด้วย บรรดากระจอกข่าวที่ทราบเรื่องพยายามขอเยี่ยมเพื่อสัมภาษณ์แต่นักการเมืองหนุ่มเนื้อหอมปฏิเสธ อ้างว่ายังไม่พร้อม นาถสุดาไม่เข้าใจ โพล่งขึ้นอย่างเหลืออด

“นาถว่าไม่เห็นเป็นอะไรเพราะพี่เป็นคนเสียหาย นอกจากว่าพี่สุบรรณอยากปกป้องใครบางคน...อย่างเจ้าอุรคา”

“เจ้าอุรคาเกี่ยวอะไรด้วย พี่แค่ไม่อยากให้ภาพออกไปไม่ดี เมื่อคืนเป็นงานใหญ่ แขกเหรื่อก็มีแต่ผู้หลักผู้ใหญ่ แต่กลับให้คนร้ายที่ไหนไม่รู้มาโจรกรรมเครื่องเพชรไปได้ แถมยังมีคนตายอีก”

ไพศิษฐ์เห็นท่าไม่ดี ออกตัวว่าเป็นความสะเพร่าในหน้าที่ของตน เพราะไม่อยากให้สองหนุ่มสาวเถียงไปไกลกว่านี้ นาถสุดาไม่ยอมจบ แก้ต่างแทนคนรักและปรายตามองอำนาจอย่างขวางๆ

“โทษคุณศิษฐ์คนเดียวไม่ได้หรอกค่ะ พี่สุบรรณอยากออกไปตามลำพังกับเจ้าอุรคาเอง แล้วพอเกิดเรื่อง...เจ้าอุรคาหายไปไหนเสียล่ะคะ”

อำนาจมองนาถสุดาอย่างไม่พอใจแต่เก็บอาการ ส่วนสุบรรณนิ่งเงียบ ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าเจ้าอุรคาอยู่ที่ไหน

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 3 วันที่ 28 ม.ค. 56

ละครเรื่อง มณีสวาท บทประพันธ์โดย : จินตวีร์ วิวัธน์
ละครเรื่อง มณีสวาท บทโทรทัศน์โดย : ณัฐวัฒน์
ละครเรื่อง มณีสวาท กำกับการแสดงโดย : วรวิทย์ ศรีสุภาพ
ละครเรื่อง มณีสวาท แนวละคร : ตื่นเต้น ลึกลับ
ละครเรื่อง มณีสวาท ผลิตโดย : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด โดย สมจริง ศรีสุภาพ
ติดตามชมละครเรื่อง มณีสวาท ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ