@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 7 ม.ค 2556

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 7 ม.ค 2556

ละเอียดทุกเม็ด มาเขียนเป็นนิยายให้ทุกคนอ่าน”
ฤชวีอึ้งทำอะไรไม่ถูก ภัทรพล มิ้นท์ ชุติภา กิ่งแก้ว หน้าเสียไปตามๆ กัน
“แผนแก แกจัดการสิ ยัยมิ้นท์” ชุติภาบอก
“อย่ากดดันมิ้นท์ อย่ากดดันมิ้นท์”
มิ้นท์สติจะแตกทำอะไรไม่ถูกเพราะเป็นตัวต้นคิด
ทีมงานเข้ามาหากิ่งแก้ว
“พี่กิ่งครับ นี่ไม่มีในคิวนี่ครับ”

กิ่งแก้วสติจะแตกอีกคน คุมเกมไม่ได้
“ใช่ไง คิวงอกรู้จักมั้ย”
กิ่งแก้วเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี

พิมภา เดินขึ้นไปนั่งที่โต๊ะเสวนาที่จัดไว้ข้างๆ ฤชวี ก่อนที่จะพูดด้วยสีหน้านิ่งและกล้ำกลืน
“คุณเขียนหนังสือเล่มนี้เขียนได้สนุกมากค่ะ” พิมภาถามฤชวีแล้วหันไปพูดกับคนในงาน “แล้วอยากรู้มั้ยคะว่าเจ้าของเรื่องชอบตรงไหนบ้าง เดี๋ยวฉันจะอ่านให้ฟังค่ะ”



“บ๊ะแล้วคุณลัล ไอ้พิมมันเอาจริงแล้วงานนี้ ทำไงดีล่ะ”
“ตอนนี้ลัลมึนตึ้บเลยค่ะ”
“ไอ้แนน”
“แนนก็เดาใจยัยพิมไม่ออกเหมือนกันตอนนี้”
นันทิกานต์บอกอย่างหนักใจ ทุกคนทำอะไรไม่ถูก พิมภาจ้องหน้าฤชวีนิ่ง อย่างที่ไม่มีใครเดาใจพิมภาออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

ตรีวิญเข้ามาหาพิมภาที่ห้องทำงาน แต่เห็นว่าฤทธิ์กับเดียร์กำลังช่วยกันเรียงเอกสารให้พิมภา แต่ไม่เห็นพิมภา
“คุณพิมล่ะครับ”
“พี่พิมไปงานเปิดตัวหนังสือของคุณฤชวีค่ะ”
“เมื่อเช้าก็ออกเรื่องเล่าเช้านี้ ต๊ายคุณตรีวิญไม่ใช่แฟนรายการพี่สรยุทธ์เหรอครับ”
ตรีวิญหน้าตึงที่โดนพูดเล่นด้วย
“แล้วเค้าจัดกันที่ไหนครับ”
ฤทธิ์หน้าเสีย พูดอะไรผิดวะ
“ที่ศูนย์การค้าใกล้ๆ นี่เองค่ะ”
สีหน้าตรีวิญมีเป้าว่าจะตามพิมภาไปให้ได้

ที่งานเปิดตัวหนังสือ พิมภากำลังเปิดหนังสือค่อยๆ ดูไปทีละหน้า แล้วฝืนยิ้ม ลัลนากับนันทิกานต์ที่ยืนใกล้ชุติภาซุบซิบกันอย่างหวั่นๆ
“ในฐานะที่เคยห้ำหั่นกับยัยพิมมานาน ขอบอกว่ารอยยิ้มนี้อันตรายมาก”
“มาก ถึงมากที่สุดเลยทีเดียว”
ชุติภาได้ยินร้อนใจ หันไปหามิ้นท์ทันที
“ยัยมิ้นท์”
มิ้น ลัลนา นันทิกานต์หน้าเสีย รู้แน่ว่าพิมภากำลังโกรธ เสียใจ แต่ข่มไว้ พิมภาเลือกช่วงหนึ่งในหนังสือมาอ่าน
“ช่วงนี้สนุกมากค่ะ นางเอกเป็นคนกุเรื่องหลอกลวงทั้งหมดขึ้นมา แล้วก็ไล่พระเอกไปให้พ้น เพราะหลงคิดว่าตัวเองเป็นตัวคุมเกม แล้วสุดท้ายก็ต้องขับรถจาก กรุงเทพไปจันทบุรี เพื่อง้อพระเอกให้กลับมาช่วยกันโกหกพ่อแม่”
พิมภาพูดด้วยเสียงเครือๆ แต่พยายามประคองทุกอย่างไว้ “พระเอกก็ร้ายนะคะ แกล้งให้นางเอกต้องง้อ ต้องขอร้องสารพัด” พิมภาหันไปมองหน้าฤชวี “แต่ผู้หญิงดื้อด้านก็ต้องโดนดัดนิสัยแบบนี้จริงมั้ยคะคุณฤชวี” พิมภาพูดแล้วถามคนในงานหน้ายิ้มๆ แต่เป็นรอยยิ้มที่เจื่อนมาก “ช่วงนี้ก็สนุกค่ะ พระเอกหลอกให้นางเอกทำงานบ้านสารพัด เพราะรู้ดีว่านางเอกไม่เอาถ่านเรื่องงานบ้านเลย”
“พระเอก อยากจะสอนให้นางเอกทำงานบ้านเป็นต่างหากครับ” ฤชวีพยายามจะแก้ความเข้าใจของพิมภา
“เหรอคะ แต่พระเอกก็อดขำความบื้อของนางเอกไม่ได้ไม่ใช่เหรอคะ นางเอกนี่ หลอกง๊าย ง่ายนะคะ” ฤชวีและทุกคนเริ่มหน้าเสียหนักกว่าเก่า “นอกจากบื้อ ดื้อด้าน นางเอกเรื่องนี้ยังงี่เง่าด้วยค่ะ นางเอกหลอกให้พระเอกช่วยจัดงานเลี้ยงต้อนรับผู้จัดการบริษัทของตัวเอง เพราะหวังจะทำคะแนน พอพระเอกรู้เข้าก็ด่านางเอกสารพัด แต่ที่แสบกว่านั้น” ตอนนี้พิมภาหันไปถามคนในงานแทน “มีใครอ่านถึงตรงนี้แล้วบ้างค่ะ”
“พระเอกหลอกให้นางเอกตะโกนด่าพระเอกว่างี่เง่าค่ะ”
ผู้ร่วมงานคนหนึ่งบอกอย่างกระตือรือร้น พิมภายิ้มขำในความโง่ของตัวเอง
“ใช่ค่ะ แต่น่าสมเพชนะคะ ไอ้คำว่างี่เง่านั่นน่ะมันกลายเป็นเสียงสะท้อนกลับมากระแทกเข้าหน้านางเอกเต็มๆ ขำดีนะ”
คนฟังที่ร่วมเสวนากับพิมภายังไม่เลิก
“แต่นางเอกเค้าก็กลับตัวนี่ค่ะ ตอนที่พระเอกถามว่ารักมั้ยไงค่ะ”
“ใช่ค่ะ นางเอกคิดอยากจะกลับตัว แต่มันอาจจะสายเกินไป”
“เอาไงดีพี่กิ่ง ปล่อยไปเหรอครับ”
ทีมงานที่อยู่ข้างเวทีถามกิ่งแก้ว
“เดี๋ยวสิ พี่คิดไม่ออกเห็นมั้ยเนี่ย”

กิ่งแก้วร้อนใจแต่ทำอะไรไม่ถูก
ตรีวิญเดินเข้ามาในงานเปิดตัวหนังสือ สวนกับทีมงานกลุ่มหนึ่ง
“มีสคริปต์งอกด้วยว่ะ ตอนซ้อมไม่เห็นมีแบบนี้”
“เจ้าของเรื่องเค้าคงขอเพิ่มมามั๊ง”
ตรีวิญฟังทั้งคู่อย่างสนใจ
“เจ้าของเรื่อง”
ตรีวิญรีบเดินเข้าไปในงาน

ภายในงานขณะนั้นพิมภากำลังเล่าเหตุการณ์ในหนังสือต่อ
“พระเอกถามนางเอกว่า...” พิมภาหันไปหาฤชวี “ว่าอะไรนะคะคุณฤชวี”
ฤชวีอึ้งไม่ทันตั้งตัว แต่ก็ตอบไป
“คุณรักผมบ้างรึเปล่า”
“แล้วไงต่อคะ”
ฤชวีตัดพ้ออารมณ์จริง
“นางเอกไม่ตอบครับ”
“ก็นางเอกเป็นคนปากแข็งนี่คะ มีเหรอคะที่คนปากแข็งจะยอมพูดว่ารักออกไป”
“พิม” นันทิกานต์เห็นใจพิมภา
“แต่นางเอกก็อุตส่าห์อัดเสียงตัวเองที่ร้องเพลงบอกรักใส่ไว้ในมือถือพระเอก หวังว่าวันนึงถ้าพระเอกมาเปิดเจอ คงจะได้รู้ว่านางเอกรู้สึกยังไง” พูดจบพิมภาจ้องหน้าฤชวี คนฟังที่เป็นแฟนหนังสือของฤชวีเคลิ้มปลื้ม ตรีวิญเข้ามาได้ยินที่พิมภาพูดพอดี “คุณฤชวีนี่ร้ายจังนะคะเรื่องที่เป็นส่วนตัวของพระเอกนางเอกแบบนี้ ก็เอามาเขียนด้วย”
พูดมาถึงตอนนี้พิมภาน้ำตาคลอ
“ไอ้พิมมันโกรธมากนะพี่ภัทร” นันทิกานต์บอกภัทรพล
“รู้ ดูออก”
ฤชวีรู้สึกผิด
“คุณพิม”
“ฉันชอบหนังสือของคุณนะคะ ขอลายเซ็นหน่อยสิคะ”
พิมภาเปิดหนังสือให้ฤชวีเซ็น ฤชวีทำอะไรไม่ได้จำเป็นต้องเซ็นชื่อในหนังสือ
“เจ็บว่ะ ฉันฟังยังรู้สึกเจ็บเลย”
“ยัยพิมก็คงเจ็บมาก”
“หนูพิม” ชุติภาสงสารพิมภาหันไปหามิ้นท์ “ยัยมิ้นท์ เพราะแกเลย”
“รู้ค้า รู้สึกผิดมากอยู่เนี่ยค่ะคุณย่า”
มิ้นท์พูดไป อยากจะร้องไห้ไป
บนเวทีพิมภาเก็บหนังสือแล้วก็ลุกเดินออกไป ทุกคนอึ้งทำอะไรไม่ถูก ฤชวีตามพิมภาไป

พิมภาเดินน้ำตาไหลพรากออกมาจากงานถึงจะห้ามน้ำตาตัวเองไม่ได้แต่พิมภาก็เดินจ้ำอ้าวเหมือนกับไม่อยากให้อะไรมาหยุดพิมภาได้ ฤชวีตามมาเรียกพิมภา
“คุณพิม”
พิมภาปาดน้ำตาแล้วหันมาหาฤชวี ทำตัวเข้มแข็ง
“หนังสือคุณสนุกดีนะคะ คงจะขายดี” ฤชวีพูดอะไรไม่ถูก “ขอบคุณมากนะคะสำหรับลายเซ็น ฉันจะเก็บไว้เตือนตัวเองว่าอย่าทำตัวงี่เง่าให้ถูกเอามาประจานแบบนี้อีก”
“คุณพิมมันเป็นแค่นิยายนะ”
“แต่มันก็มาจากเรื่องจริงนี่ค่ะ เรื่องจริงทุกอย่าง จริงซะจนฉันอายหน้าชาไปหมดแล้ว” พิมภาจ้องหน้าฤชวีแล้วพูดต่อ “เรื่องความงี่เง่าของฉันคุณจะประจานฉันยังไง ฉันก็แค่อาย แต่เรื่อง เรื่องความรู้สึกของฉัน ฉันไม่นึกว่าคุณจะเอามันมาเป็นเครื่องมือในการหาเงินแบบนี้” ฤชวีรู้สึกได้ว่าพิมภาน่าจะเสียใจมาก “ไงค่ะความรู้สึกที่ฉันมีต่อคุณมันมีคุณค่ามากพอที่จะทำให้หนังสือคุณครองตำแหน่งเบสเซลเล่อร์ได้มั๊ยคะ”
“ผมไม่ได้คิดจะใช้เรื่องของเราหาเงิน ผมแค่...” ฤชวีอยากจะบอกว่าอยากเล่าเรื่องราวที่ดีของเรา เป็นความทรงจำที่น่ารักสำหรับผม แต่พิมภาขัดขึ้นมาซะก่อน
“ฉันนึกว่าคุณอยากได้ยินฉันบอกรัก เพราะคุณ...รักฉัน ฉันไม่นึกว่าคุณอยากได้ยินเพราะจะเอาเรื่องฉันมาป่าวประกาศแบบนี้”
ฤชวีเดินเข้าหาพิมภา
“คุณพิม”
พิมภาเบี่ยงตัวหนีไม่ให้ฤชวีจับตัว
“ไม่คิดว่าคุณจะแก้แค้นฉันด้วยการประจานให้คนอ่านรู้ว่าฉันมันงี่เง่า เอาแต่ใจแค่ไหน คนอย่างฉันมันต้องโดนแบบนี้สินะถึงจะสาสม”
“คุณคิดว่าผมตั้งใจทำแบบนั้นกับคุณจริงๆ เหรอ” ฤชวีถามอย่างเสียใจ
“ที่คุณทำมันชัดเจนโดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ ขอบคุณมากนะคุณต้น ที่สอนให้ฉันรู้ว่าความรักบ้าบออะไรมันไม่มีอยู่จริงหรอก และที่สำคัญ...โลกนี้ไม่มีที่ยืนสำหรับผู้หญิงโง่ๆ แต่ฉันจะไม่ยอมโง่ซ้ำซากกับคุณอีก”
“งั้นผมก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก”
ฤชวีบอกอย่างน้อยใจ แฟนคลับหนังสือตามหาฤชวีจนเจอแล้วกรูเข้ามา กลุ่มแฟนคลับแยกทั้งคู่ออกจากกัน
“ผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาคุณฤชวีที่ลงข่าวใช่ไหมคะ” แฟนคลับถาม
“เข้าใจผิดแล้วค่ะ” พิมภาจ้องหน้าฤชวี “ดิฉันกับเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป”
ฤชวีนิ่งไม่ตอบแก้ใดๆ พิมภายิ่งเสียใจเดินออกไป ตรีวิญยิ้มอย่างสะใจที่ไม่ต้องทำอะไรเลยแต่พิมภากับฤชวีก็แตกกัน

อีกมุมหนึ่งของงาน ชุติภาต่อว่ามิ้นท์ที่เป็นคนคิดแผนการนี้ขึ้นมา
“เพราะแกเลยยัยมิ้นท์คิดแผนนี้ขึ้นมาได้ยังไง”
“ก็มิ้นท์ไม่รู้นี่คะ ว่าจะมีการตัดต้นฉบับตอนท้ายเรื่องออก พี่กิ่งนั่นแหล่ะรู้แล้วทำไมไม่บอก”
กิ่งแก้วเจื่อนแล้วตอบง่ายๆ ซะงั้น
“ถือเป็นคราวเคราะห์แล้วกันเนอะ”
ทุกคนเอือม ภัทรพลเดินคุยโทรศัพท์กับพิมภาเข้ามา แล้ววางสายหันมาพูดกับทุกคน
“ไอ้พิมกลับไปที่บ้านแล้ว บอกว่ารู้สึกไม่สบาย แนน ไอ้พิมฝากให้แนนลางานให้ด้วย”
“งั้นเราก็ตามยัยพิมกลับบ้านแล้วกัน”
ทุกคนเดินออกมาแล้วชะงักที่เห็นตรีวิญ ทุกคนเห็นตรีวิญก็ทำหน้าเหม็นเบื่อทันที ตรีวิญทำเป็นตีหน้าซื่อเหมือนไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น
“ผมรู้ว่ามีงานเปิดตัวหนังสือคุณฤชวีจากทีวีเมื่อเช้า ก็เลยจะมาแสดงความยินดีครับ”
“เจ๋อ”
ตรีวิญทำเป็นไม่ได้ยิน
“อะไรนะครับ”
“งานเลิกแล้วจะมาทำไม”
“มาช่วยเค้าเก็บงานมั้ง”
ภัทรพลมองตรีวิญอย่างไม่สบอารมณ์แล้วออกไป
“ไม่ชอบเลยว่ะ บอกตรงๆ”
ภัทรพลพูดขึ้นลอยๆ ชุติภาเดินเข้ามามองหน้าตรีวิญ
“เธอเหรอที่คิดจะแย่งหนูพิมไปจากตาต้น” ตรีวิญอึ้งแต่ก็พอจะเดาออกว่าต้องเป็นคุณย่าของฤชวี “ไม่มีทางหรอก หลานชายฉันเลิศกว่าเธอเยอะ มิ้นท์กับกิ่งพาย่ากลับบ้าน คนแถวนี้ทำย่าอารมณ์เสีย”
ทุกคนออกไปจากงาน ตรีวิญมองตามไปอย่างไม่พอใจ

ส่วนพิมภา เมื่อกลับถึงคอนโดเธอนั่งนิ่งซึมนึกถึงตอนที่ฤชวีถามว่ารักบ้างมั้ยและตอนที่พิมภาร้องเพลงอัดไว้ในมือถือ
“ฉันไม่น่าหลงกลคุณเลยคุณต้น ฉันไม่น่า...รักคุณเข้าจริงๆ ไม่น่าเลย”
คราวนี้พิมภาน้ำตาไหลพราก เก็บกลั้นไว้ไม่อยู่ ภัทรพล ภาณุวัฒน์ พิมมาลา เดินมาที่ห้องพิมภา
“พ่อกับแม่รีบมาแทบแย่ ทำไมกลายเป็นแบบนี้นะไอ้ภัทร”
“พลิกล็อกน่ะสิพ่อ ถล่มทลายกลางงานเลย”
ทุกคนชะงักที่เห็นพิมภานั่งนิ่งเหมือนไม่มีหัวใจ
“เป็นไงบ้างยัยพิม”
พิมภาหันมามองหน้าแต่ไม่ตอบ
“ถามไม่คิด น้องกำลังเครียดอยู่ เป็นไงบ้างยัยพิม”
พิมมาลากับภัทรพลมองภาณุวัฒน์แบบนึกว่าจะได้เรื่องกว่า
“พอเลยทั้งคู่ พิม”
แค่ได้ยินพิมมาลาเรียกชื่อ พิมภาก็โผกอดแม่แน่น
“แม่จ๋า”

“พิมเป็นอะไรลูก”
“เขาประจานพิมลงหนังสือ พิมมันโง่เอง ต่อไปขอให้พ่อแม่จำไว้ว่าลูกสาวโง่ๆ คนนี้ตายไปแล้ว ต่อไปจะมีแต่พิมภาที่สนใจแต่การทำงานสร้างความเจริญให้กับตัวเอง พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงพิมนะจ๊ะ” ภาณุวัฒน์กับพิมมาลาฟังอย่างหนักใจ “ขออย่างเดียว ทุกคนอย่าร่วมมือกับใครมาหลอกพิมอีก” พิมภามองภาณุวัฒน์และพิมมาลาอย่างเจ็บปวด แต่แล้วก็ฝืนยิ้มให้ “พิมขอเวลาส่วนตัวนั่งทบทวนงานหน่อยได้มั้ยจ๊ะ มีหลายอย่างที่พิมยังทำค้างไว้แล้วต้องส่งมอบให้ยัยแนน ตอนที่....พิมไม่อยู่”
ภาณุวัฒน์กับพิมมาลามองหน้ากันแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แล้วก็จำใจออกไป พิมภายิ้มให้เหมือนแข็งแรงเปิดประตูให้ภาณุวัฒน์กับพิมมาลาออกไป แต่พอภาณุวัฒน์กับพิมมาลาออกไป พิมภาก็ทรุดตัวลงไปกองนั่งพิงประตูอย่างหมดแรง

กิ่งแก้วเข้ามาหาฤชวีที่เอาแต่นั่งนิ่ง
“ให้กิ่งโทรไปอธิบายกับคุณพิมมั้ย ว่าต้นเขียนเรื่องนี้เพราะอยากบันทึกความทรงจำดีๆ ของต้นกับคุณพิม”
กิ่งแก้วจะหยิบโทรศัพท์
“ไม่ต้องกิ่ง คุณพิมเชื่อว่าต้นแก้แค้นเขาด้วยการประจาน แค่นี้มันก็บอกได้แล้วว่าระหว่างต้นกับคุณพิมมันไม่เหลือความไว้ใจ เชื่อใจ อะไรต่อกันอีกแล้ว” ฤชวีเจ็บปวดกับคำพูดตัวเอง “คุณพิมก็คงใจจดจ่ออยู่กับการทำงาน แล้วก็ไปประจำที่ญี่ปุ่น ในเมื่อเค้าไม่สนใจเราแล้วเราจะไปคอยสนใจเค้าทำไม ต้นเองก็มีงานทำ ต้นฉบับอื่นๆ ที่ต้นค้างอยู่ ต้นจะเคลียร์ให้กิ่งให้จบภายในสิ้นปี” กิ่งแก้วฟังแล้วนิ่ง “ไม่ดีใจเหรอ ปกติเห็นชอบทวงต้นฉบับ”
“นิยายรัก แต่คนเขียนไม่ศรัทธาในรักแล้ว คนอ่านเค้าก็คงไม่ชอบหรอกแต่ถ้าต้นอยากจะทำตัวงี่เง่า ปากไม่ตรงกับใจ ง้อมืองอเท้าไม่คิดแก้ปัญหาปรับความเข้าใจก็ตามใจนะ กิ่งไม่ว่าอะไรหรอก” ฤชวีอึ้งที่โดนเป็นชุด “ก็ถือซะว่าอย่างต้นก็ทำได้แค่นี้แหล่ะ” กิ่งแก้วมองหน้าฤชวีแล้วพูดต่อ “จะตั้งใจทำงานแล้วใช่มั๊ย เอาสิ ให้ยืมห้อง กิ่งจะออกไปหาแฟน นึกขึ้นมาได้ว่าละเลยคนรักมาพักนึงแล้ว ไปนะ”

กิ่งแก้วออกไป ฤชวีเมาหมัดของกิ่งแก้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งลงทำงาน แต่สมาธิก็ไม่อยู่กับงาน
ฤชวีพยายามพิมพ์งานแต่ใจไม่อยู่กับงาน มองไปที่หนังสือที่มีรูปพิมภา อีกด้านหนึ่งที่คอนโดพิมภา พิมภาพยายามตรวจรายงานและเอกสารต่างๆ แต่ใจก็ไม่อยู่กับงานเช่นกัน พิมภาก้มหน้าเอามือปิดหน้าตัวเอง ฤชวีถอนหายใจอย่างหมดอาลัยตายอยาก ทั้งคู่หันหลังให้โต๊ะทำงานเพราะใจไม่อยู่กับงาน

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 7 ม.ค 2556

ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพร
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manage