อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 9 วันที่ 18 ม.ค. 56

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 9 วันที่ 18 ม.ค. 56

“ผมสนใจอยากสร้างห้างสรรพสินค้า เพราะแถวนั้นยังไม่มีห้างฯใหญ่ รับรองถ้าสร้างเสร็จเมื่อไหร่ ได้กำไรเน้นๆเต็มๆเลยนะครับ”
“แม่ไม่สนใจ เพราะแม่จะเก็บที่ดินตรงนี้ให้เป็นของขวัญวันแต่งงานของพ่อดลกับหนูรวี”
ภาสันต์กับศรีพิไลมองหน้ากัน

ศรีพิไลเดินออกมากับภาสันต์ที่สีหน้ากลัดกลุ้ม
“ผมดันไปคุยกับคุณทาคาโน่เอาไว้แล้วเรื่องการก่อสร้างห้างสรรพสินค้า เค้าอยากให้เริ่มสร้างภายในสองเดือน”

“มันจะทันที่ไหนกัน”
“ถ้าเราทำไม่ได้ เค้าจะเอาโปรเจกต์นี้ไปคุยกับที่อื่น ซึ่งผมไม่ยอมแน่ เราต้องเร่งงานแต่งงานของเจ้าดลขึ้นมาให้เร็วที่สุด”
ภาสันต์สีหน้าจริงจัง

ภูวดลมองภาสันต์กับศรีพิไลด้วยสีหน้าตกใจ
“ไม่นะครับพ่อ!! ผมยังไม่แต่ง ไหนพ่อบอกจะให้ผมหมั้นกับคุณรวีก่อนไง”
“เพราะคุณย่าจะยกที่ดินแปลงที่ฉันอยากได้ให้แกเป็นของขวัญแต่งงาน แต่ธุรกิจของฉัน ต้องเดินหน้า ขืนรอนานกว่านี้แกรู้มั๊ยว่าฉันจะขาดทุนกี่ร้อยล้าน แกจะมีปัญญาชดใช้ให้ฉันได้มั๊ยห๊ะ!”
ภูวดลอึ้งแอบน้อยใจ
“นี่พ่อเห็นธุรกิจสำคัญกว่าชีวิตของผมงั้นเหรอครับ”
“เพราะธุรกิจมันทำกำไรให้ฉัน แล้วแก...เคยทำอะไรให้ฉันบ้าง ดีแต่สร้างเรื่อง สร้างปัญหาให้ฉันคอยตามเช็ดตามล้าง”
ภูวดลกำมือแน่นด้วยความโมโห ศรีพิไลมองลูกชายด้วยความเห็นใจแต่ไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“มันถึงเวลาที่แกจะต้องทดแทนบุญคุณฉันบ้างแล้ว”
ภาสันต์บีบไหล่ลูกชายแน่น หน้าตาเอาจริง แล้วก็หันหลังเดินออกไป
ภูวดลมองตามพ่อต์ด้วยความเสียใจและโมโห ศรีพิไลเดินมาใกล้
“ทำตามที่พ่อเค้าบอกเถอะนะลูก”
ภูวดลหันไปมองแม่ตาแข็งกร้าว
“แม่ก็ดีแต่พูดคำนี้ แม่ไม่เคยช่วยผมเลยซักครั้ง นี่ไม่มีใครรักผม แคร์ความรู้สึกผมเลยใช่มั๊ย!”
ภูวดลน้ำตาคลอเดินออกไป ศรีพิไลพูดไม่ออกมองตามลูกอย่างรู้สึกผิด

เช้าวันถัดมา .... สุอาภาเดินลงมาได้ยินเสียงเครื่องดูดฝุ่นดังกระหึ่ม พอลงมาถึงก็เห็นพิทยาใส่เสื้อกล้ามมีผ้าโพกหัวกำลังดูดฝุ่นก็แปลกใจ พิทยาหันไปเห็นสุอาภาก็ปิดเครื่อง
“ผมทำเสียงดังรบกวนคุณรึเปล่า”
“ไม่ นายทำความสะอาดบ้านเองเลยเหรอ”
“นานๆทำทีน่ะครับ”
“ฉันช่วย”
“ไม่เป็นไร...”
พิทยายังพูดไม่ทันจบ
“ให้ฉันช่วยนายบ้างเถอะ เพราะยังไงฉันต้องอยู่บ้านนายไปอีกนาน ฉันไม่อยากทำตัวเป็นภาระให้นาย จะให้ฉันทำอะไร บอกมาเลย”
พิทยามองเธออย่างครุ่นคิด

สุอาภามีผ้าโพกหัวทะมัดทะแมงแบบพิทยา ฉีดน้ำยาเช็ดกระจก พิทยาคอยเช็ด สองคนหันมายิ้มให้กัน
เธอเอาไม้ขนไก่ปัดฝุ่น...ฝุ่นเข้าหน้า สุอาภาหันไปจามใส่หน้าพิทยาที่ยืนข้างๆพอดี
พิทยาทำหน้าดุใส่ สุอาภาทำหน้าแหย เธอกับเขาถูพื้นวิ่งสลับกันไปสลับกันมา แล้วก็ชนกันเองจนล้มก้นเบ้าทั้งคู่ ทั้งคู่หันมาหัวเราะให้กัน

รวีพรรณมองรมณีกับณรงค์ที่นั่งอยู่สีหน้าประหลาดใจ
“อีกไม่เกินสองเดือน รวีต้องแต่งงานกับคุณภูวดล”
“ใช่...แม่ว่าก็ดีนะ รวมงานหมั้นกับงานแต่งไว้ในวันเดียวกัน จะได้ไม่เสียเวลา” รมณีบอก
“มันไม่เร็วไปเหรอคะแม่ จะเตรียมอะไรทันที่ไหน”
“ทำไมจะเตรียมไม่ทัน...จ้างออร์กาไนซ์เซอร์ก็จบแล้ว ช่วงนี้ลูกกับคุณภูวดลก็เตรียมงานกันไปก่อน ถ้ายังไงรอพ่อกับแม่กลับมาจากไปปฏิบัติธรรม แล้วเราค่อยเริ่มอย่างจริงจัง” ณรงค์ว่า
รมณีกับณรงค์หันมายิ้มให้กันอย่างมีความสุข แต่รวีพรรณหน้าเสีย พูดไม่ออกบอกไม่ถูก

ในเวลาต่อมา สินีนาฎนั่งลงตรงข้ามรวีพรรณ
“ถ้าเธอแต่งงานกับคุณภูวดล งั้นแผนที่จะแย่งพิทมาจากยัยสุอาภาก็ต้องล้มเลิก!”
“ไม่...ฉันไม่มีวันหยุดแค่นี้ ฉันต้องแย่งพิทกลับคืนมาให้ได้ก่อนจะถึงวันแต่งงานของฉัน!และเมื่อนั้นฉันอาจจะไม่ต้องแต่งงานกับนายภูวดล”
รวีพรรณสีหน้ามุ่งมั่นเอาจริง

สุอาภาทิ้งไม้กวาดทางมะพร้าวลงบนพื้นอย่างหมดแรง พิทยาหันไปมอง
“ฉันเหนื่อยแล้ว”
พิทยาหยิบไม้กวาดทางมะพร้าวขึ้นมายื่นให้
“แต่คุณยังทำไม่เสร็จ”
“แต่ฉันเหนื่อย ทำไม่ไหว”
พิทยาไม่พอใจ
“ไหนบอกไม่อยากเป็นภาระให้ผมไง คุณมันก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเปลี่ยน นิดหน่อยก็บ่นว่าเหนื่อย ไม่ไหว กวาดใบไม้แค่นี้ยังทำไม่ได้ แล้วอีกหน่อยจะทำอะไรเป็น”
สุอาภาฉุนชี้หน้า
“นายก็ไม่เปลี่ยนเหมือนกันแหละ ขี้บ่นตั้งแต่เด็ก รู้ตัวรึเปล่าว่ารอยตีนกาเต็มหน้าหมดแล้ว บ่นเป็นคนแก่อยู่ได้”
สุอาภาย่นจมูกใส่พิทยาแล้วก็ยกมือขึ้นมาเช็ดหน้าโดยไม่รู้ว่าที่หลังมือมีใบไม้ติดอยู่และใบไม้ก็ติดเหนือปากสุอาภา พิทยาหัวเราะ
“คุณต่างหากที่เป็นคนแก่ มีหนวดด้วย”
สุอาภาเอะใจ จับๆที่หน้าตัวเองก็เจอใบไม้แปะอยู่เหนือปาก สุอาภาดึงออกมา พิทยาหัวเราะไม่หยุด
“ขำมากนักเหรอ”
สุอาภาโมโหเห็นสายยางบนพื้นเข้าพอดี ก็หยิบสายยางขึ้นมาแล้วเปิดน้ำฉีดใส่หน้าพิทยา เขาสะดุ้งโหยงแทบสำลัก
“เฮ้ยหยุดนะ”
“ไม่หยุด...”
พิทยาเข้ามาแย่งสายยางจากมือ สุอาภาโวยวายลั่น
“ปล่อย!”
พิทยาไม่ปล่อย สองคนแย่งสายยางกันเหมือนเด็กๆ น้ำฉีดใส่โดนคนทั้งคู่ แต่โดนสุอาภามากกว่า สุอาภาทนไม่ไหว
“ฉันแสบตาไปหมดแล้ว โอ๊ย!”
พิทยาเลยปล่อยสายยางลงพื้นแล้วเข้ามาดูสุอาภาที่เอามือขยี้ตา
“ขอผมดูหน่อย”
สุอาภาเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับยิ้มหน้าเป็น
“นายโดนหลอกอีกแล้ว”
“คุณแต..!”
สุอาภาหัวเราะสะใจเลยเจอพิทยาจี้เอว สุอาภาพยายามจะหนี ก็หนีไม่ได้ เพราะพิทยารวบตัวเอาไว้
“อย่านะพิท..อย่า...ฮ่าๆๆ”
พิทยากับสุอาภาหัวเราะกันสนุกสนาน รวีพรรณยืนอยู่มุมหนึ่ง...มองภาพตรงหน้าด้วยความโกรธแค้นมาก แล้วพิทยากับสุอาภาก็หันไปเห็นเข้าพอดี รวีพรรณฝืนยิ้มหน้าซื่อออกมา
“รวีมารบกวนรึเปล่าคะ”
ทั้งคู่รีบผละออกจากกันทำหน้าไม่ถูก...เก้อๆเขินๆ

ภายในห้องรับแขก สุอาภา พิทยานั่งฝั่งเดียวกัน มีรวีพรรณนั่งเก้าอี้อีกตัว
“รวีมีเรื่องอยากคุยกับพิทค่ะ”
รวีพรรณเหลือบมอง สุอาภารู้ตัว
“นายคุยกับคุณรวีเถอะ ฉันจะขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อ”
พิทยาพยักหน้า สุอาภาเดินขึ้นบันได รวีพรรณมองอย่างพอใจ แล้วก็หันมาทำหน้าเศร้ามองพิทยา ก่อนจะลุกมานั่งข้างๆ ทำหน้าจะร้องไห้
“คุณแม่เร่งให้รวีแต่งงานกับคุณภูวดล รวีขอโทษนะคะที่ต้องเอาปัญหามาให้พิทรับรู้ แต่รวีไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง นอกจากพิทคนเดียว”
“ไม่เป็นไรเลยรวี คุณพูดกับผมได้ทุกเรื่อง ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ..ที่ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้”
รวีพรรณเหลือบเห็นสุอาภาแอบยืนฟังด้านหลังกำแพงตรงบันได ก็นึกอะไรออก ยื่นมือมาจับแขนพิทยา
“แค่พิทรับฟังรวีก็ช่วยรวีมากแล้วล่ะค่ะ สิ่งเดียวที่ทำให้รวีอยากมีชีวิตอยู่ก็คือการได้รู้ว่ารวียังมีพิทอยู่ข้างๆ”
รวีพรรณแสร้งร้องไห้น้ำตาไหลทำตัวอ่อนแอ พิทยายกมือเช็ดน้ำตาให้รวีพรรณสีหน้าเห็นใจ รวีพรรณได้ทีเอนซบไหล่พิทยาแล้วปล่อยโฮออกมาอย่างหนัก พิทยาโอบรวีพรรณปลอบใจ
สุอาภายื่นหน้ามาตรงระเบียงที่อยู่เหนือโต๊ะอาหาร...มองภาพคนทั้งคู่ด้วยความรู้สึกที่ว่าทั้งคู่ยังรักกันอยู่มาก สุอาภาเข้ามายืนหลบกำแพงด้วยสีหน้าเศร้าใจ
ภายในห้องนอน เสียงเคาะประตูดังขึ้น สุอาภาเดินมาเปิดประตู พิทยายืนอยู่
“คุณรวีกลับไปแล้วเหรอ”
(พิทยาพยักหน้า
“รวีโดนเร่งให้แต่งงานกับภูวดล”
“คุณรวีก็แย่เลยสิ”
พิทยาพยักหน้า สีหน้ากลัดกลุ้มมาก
“มันน่าเจ็บใจตรงที่ผมช่วยอะไรรวีไม่ได้”
สุอาภาจับแขนพิทยา
“ช่วงเวลานี้ คุณรวีต้องการกำลังใจจากนาย นายควรจะไปหาคุณรวีบ่อยๆ”
พิทยาจับมือสุอาภา
“ขอบคุณนะครับที่คุณเข้าใจ แต่คุณไม่ต้องกังวลใจไปนะ ผมจะบอกคุณทุกครั้งที่ผมไปหารวี”
พิทยายิ้มให้สุอาภา สุอาภายิ้มออกมาแต่เป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเศร้าลึกๆ

เช้าวันถัดมา บริเวณร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ภาสันต์กำลังคุยอยู่กับทาคาโน่
“แน่ใจนะว่าเรื่องที่ดินที่คุณบอกผม จะไม่มีปัญหาตามมาภายหลัง”
“มันเป็นที่ดินของคุณแม่ผม จะมีปัญหาได้ยังไง คุณทาคาโน่ทำสัญญารอเอาไว้ได้เลย”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี เพราะว่าผมติดต่อบริษัทอาร์คิเทคที่ผมจะให้ออกแบบห้างฯเอาไว้แล้ว”
ภาสันต์สีหน้ายินดีมาก
“ถ้าวันนี้คุณว่าง เราเข้าไปคุยกับเค้าไว้ก่อนก็ได้นะครับ ผมใจร้อน อยากเห็นโปรเจกต์เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเร็วๆ”
ทาคาโน่มองภาสันต์อย่างเห็นด้วย

ในเวลาต่อมา ภาสันต์กับทาคาโน่เดินออกจากลิฟท์ ภาสันต์ตกใจเมื่อเห็นป้ายชื่อว่าเป็นบริษัทนพ อาร์คิเทค ภาสันต์หันไปทางทาคาโน่
“บริษัทนี้เหรอครับที่คุณจะให้เค้าทำงานให้เรา”
“ใช่...คุณมีปัญหาอะไรรึเปล่า”
ภาสันต์ ชะงัก
“เออ...ไม่มีครับ ไม่มีปัญหา”
ทาคาโน่เดินเข้าไป ภาสันต์ได้แต่ถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะตามทาคาโน่เข้าไป

ภายในห้องประชุม ทาคาโน่เข้ามาในห้อง เจอนพ บวร พิทยา ปวีณา ทั้งหมดลุกขึ้นยืนโค้งต้อนรับทาคาโน่
“วันนี้ผมพาหุ้นส่วนมาด้วย”
ทาคาโน่หันไป ทุกคนมองตาม ไม่นานภาสันต์ก็เดินเข้ามา ทุกคนอึ้งไปยกเว้นปวีณา
ทาคาโน่แนะนำภาสันต์และพิทยา
“นี่คุณภาสันต์ แล้วนี่ก็คือ ทีมออกแบบของเรา”
พิทยาจำต้องยกมือไหว้ภาสันต์ บวรเลยต้องยกมือไหว้ตาม ปวีณาไหว้ ภาสันต์รับไหว้แบบไม่เต็มใจ
ภาสันต์พูดอะไรไม่ออก นพเองก็พูดไม่ออกเช่นกันหันไปมองพิทยาด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“เริ่มคุยกันเลย จะได้ไม่เสียเวลา”
ทุกคนนั่งลง บรรยากาศตึงเครียดทันที

การประชุมเสร็จสิ้น ทุกคนยืนกันอยู่
“ไม่ทราบว่าคุณทาคาโน่ต้องการให้ผมส่งแบบร่างแรกเมื่อไหร่”
“อืมม์..เรายังพอมีเวลา คุณลองดูก็แล้วกัน”
“ครับ”
“ถ้าผมหรือคุณภาสันต์ต้องการอะไรเพิ่มเติม โทรหาคุณโดยตรงเลยได้มั๊ย”
“ได้ครับ”
“โอเค...งั้นผมก็ไม่กวนเวลาทำงานพวกคุณแล้ว”
ทุกคนโค้งให้ทาคาโน่ แล้วพิทยา บวร ปวีณาก็ยกมือไหว้ภาสันต์
“แป๋ว..ไปส่งคุณภาสันต์กับคุณทาคาโน่” นพบอก
“ค่ะ”
ปวีณาผายมือให้ภาสันต์กับทาคาโน่ที่เดินออกไป แต่ภาสันต์ก็ไม่วายปรายตามองพิทยาแวบนึงก่อนจะเดินออกไป นพกับบวรหันมาทางพิทยา
“ทำไมโลกมันกลมแบบนี้! นี่เราต้องทำงานให้คนเห็นแก่ตัวอย่างนายภาสันต์จริงๆเหรอป๋า” บวรถาม
นพถามพิทยา

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 9 วันที่ 18 ม.ค. 56

ละครแรงปรารถนา บทประพันธ์โดย อาริตา
ละครแรงปรารถนา บทโทรทัศน์ : ปณธี
ละครแรงปรารถนา กำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์
ละครแรงปรารถนา แนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละครแรงปรารถนาดำเนินงานสร้าง : บริษัทละครไท จำกัด โดย หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครแรงปรารถนา ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ช่อง 3 (ต่อจากเหนือเมฆ)
ที่มา manager