@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 4-5 วันที่ 9 ก.ค. 56

อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 4

เช้าวันถัดมา...จริมากับรุ้งไปโรงเรียนด้วยกัน ทั้งสองอยู่คนละห้องแต่ไปมาหาสู่กันเสมอจนเป็นที่รู้กันทั้งโรงเรียนถึงความสนิทของสองพี่น้อง จริมานั้นเป็นหัวโจกประจำรุ่นแต่หัวดีเรียนหนังสือเก่งอย่างหาตัวจับได้ยาก ในขณะที่รุ้งเป็นเด็กเรียบร้อยไม่ค่อยมีปากเสียงกับใคร เรียนหนังสือไม่เก่งแต่ก็มีฝีมือการเรือนจนเป็นที่เลื่องลือ

วันนี้จริมามีสอบร้อยมาลัย เธอกลุ้มใจมากเพราะแม้จันทร์จะสอนมาอย่างดีแต่ฝีมือก็ยังไม่ได้เรื่องนัก


“ริมา...อย่าตกใจนะ ตั้งใจร้อยดีๆเดี๋ยวจะสอบตก ต้องผ่านให้ได้วิชานี้ ไม่งั้นแม่เสียใจตาย”

รุ้งงัดแม่หรือน้าจันทร์สุดที่รักของจริมามาขู่ปรากฏได้ผล...จริมาฮึดสู้แต่ก็ยังตื่นเต้นจนรุ้งต้องปลอบ

“ริมา...ร้อยทางด้านซ้ายสุดแล้วค่อยๆหมุนตามเข็มนาฬิกา วัดกลีบกุหลาบให้เท่ากัน เท่านั้นก็สวยแล้ว”

จริมาพยักหน้ารับแล้ววิ่งไปสบทบเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น เพื่อนๆของรุ้งมองตามแล้วอดเปรยไม่ได้

“รุ้ง...ริมาเขาเป็นอะไร หน้าตาเหมือนคนปวดท้องถ่าย”

“ก็โดนคาดโทษไว้ ถ้าวันนี้ริมาร้อยมาลัยเบี้ยวอีกจะถูกทำโทษ”

“นึกแล้วเชียว ริมาออกเป็นคนเก่ง แต่เรื่องกล้วยๆ แบบนี้กลับทำไม่ได้ รุ้งเก่งจะตายทำไมไม่สอน”

“ไม่เหมือนกันหรอก มันก็แล้วแต่ชอบ ว่าริมา

ไม่ได้หรอก รุ้งเรียนเกือบตกแต่ริมาเรียนเก่งจะตาย”

รุ้งตอบยิ้มๆ แล้วรีบชวนเพื่อนกลับห้องเพราะมีสอบหุงข้าว หญิงสาวไม่ทำให้เสียชื่อที่มีแม่เป็นอดีตหัวหน้าห้องเครื่องประจำวัง ทำได้ดีจนได้คะแนนสูงสุดของห้อง ทุกคนชื่นชมยินดียกเว้นคุณหญิงทอแสงรัศมีที่เบ้หน้าไม่พอใจเพราะหมั่นไส้สองสาวจากบ้านปัณณธรเป็นทุน

เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน...รุ้งมายืนรอจริมาเพื่อกลับพร้อมกัน ท่านพงศ์อาจารย์ประจำชั้นจริมามาคุยด้วย ถามว่ารู้ได้ยังไงว่าจริมาจะได้กลับเร็วและไม่โดนทำโทษเรื่องร้อยมาลัยเหมือนเคย รุ้งรอไม่นานเลยก็ได้ยิ้มกว้างเมื่อเห็นจริมาออกมาพร้อมมาลัยฝีมือประณีตในมือทุกคนห้อมล้อมและแสดงความยินดี และก็เช่นเคยคุณหญิง ทอแสงรัศมีเฝ้ามองด้วยแววตาไม่ชอบใจ...หมั่นไส้นัก ทำไมถึงทำอะไรก็ได้ดีไปหมด!

ooooooo

อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 5

คุณหญิงทอแสงรัศมีหงุดหงิดที่ใครๆก็รุมล้อมยินดีกับสองพี่น้องจากบ้านปัณณธร และหัวเสียหนักขึ้นเมื่อคุณหญิงศศิลักษณาน้องสาวแท้ๆพลอยเป็นไปด้วย พอทนไม่ไหวก็พาลหาเรื่องจริมาที่กำลังคุยฟุ้งเรื่องร้อยมาลัยสำเร็จครั้งแรก

“มองอะไรยายริมา เธอมองหน้าฉันแล้วหัวเราะเยาะ มันเรื่องอะไรกันยะ”

“ขอโทษ...ฉันหัวเราะก่อนแล้วถึงมองเธอ มีอะไรหรือเปล่า” คุณหญิงทอแสงรัศมีไม่พอใจและยังเถียงจนจริมาอ่อนใจ “ไม่จริงก็ได้ ฉันหัวเราะเยาะเธอก่อนก็ได้ แต่ขอโทษอีกทีนะ ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เธอทำอะไรให้ฉันหัวเราะเยาะงั้นเหรอคุณหญิง”

รุ้งถลันมาห้ามทัพเพราะไม่อยากมีเรื่องแต่กลับถูกคุณหญิงแหวเสียงเขียว จริมาถึงกับของขึ้นแทนรุ้ง

“ถามอย่างนี้ก็มีเรื่องสิ นี่น้องฉัน...ทำไมจะมีเรื่องกับเธอไม่ได้”

“ไม่ได้...อย่ามายุ่งกับฉัน ห้ามใครห้ามไปเลยแต่อย่าบังอาจมาห้ามฉัน”

รุ้งขอโทษแต่ยังจริมาไม่ยอม “คนอะไรพูดจาแย่มาก ถือว่าเป็นหม่อมราชวงศ์แล้วอยู่เหนือคนอื่นเหรอโธ่เอ๊ย...ก็คนเหมือนกันนั่นแหละ”

คุณหญิงทอแสงรัศมีไม่ยี่หระ แถมส่งสายตาเหยียดหยันให้รุ้งเพื่อยั่วจริมา คุณหญิงศศิลักษณาเห็นท่าไม่ดีรีบลากพี่สาวไปขึ้นรถแต่ไม่วายทิ้งท้ายกับจริมาและรุ้ง

“พี่ๆคะ...อย่าไปกลัวพี่หญิงเลยนะคะ เขาต้องเจอคนจริงแบบพวกพี่นี่แหละ”

คุณหญิงทอแสงรัศมีอารมณ์เสียที่น้องสาวเอาใจออกห่าง ฮึดฮัดใส่และสั่งให้กลับบ้าน จริมากับรุ้งไม่สนใจ จูงมือกันไปขึ้นรถหน้าโรงเรียน เจอกับชายเดียวที่มารับสองศรีพี่น้องตามคำสั่งท่านแม่ จริมาปั้นปึงใส่เพราะไม่ชอบที่เขาส่งตาหวานใส่รุ้ง คุณหญิงทอแสงรัศมีอดเคืองแทนไม่ได้ พูดแดกดันสองสาวจนคุณชายทนไม่ไหวตอกกลับ คุณหญิงอยากจะกรี๊ดแต่ต้องข่มไว้...เดี๋ยวจะโดนเอ็ดว่าทำตัวไม่สมกับเป็นราชนิกุล!

ฟากฉัตต์ถึงบ้านก่อนสองสาวจึงมาดักรอ เห็นรุ้งจะรีบเข้าครัวก็ตั้งท่ารวนไม่ยอมให้ไปจนจริมาต้องออกโรงช่วย

“พี่ฉัตต์...ให้รุ้งไปเถอะน่า เขาจะไปทำอาหารที่พี่ฉัตต์ชอบนั่นแหละ โธ่เอ๊ย...ไม่รู้อะไรเลย” ฉัตต์ทำหน้าไม่เข้าใจ “แหม...เขารู้กันทั้งบ้านว่าน้าจันทร์กับรุ้งน่ะ รุมกันเอาใจพี่ฉัตต์ขนาดไหน”

ฉัตต์นิ่งไปอึดใจ แอบเขินแต่ยังปั้นหน้าขรึม จริมารู้แกวเลยล้อหนักขึ้น หวังให้พี่ชายเห็นความดีของจันทร์กับรุ้งบ้าง ฉัตต์ยังท่ามาก ล็อกคอน้องสาวมากอดแน่นแล้วลากเข้าห้อง จริมาโวยวายพอเป็นพิธีก่อนเล่าเรื่องชายเดียวมาที่โรงเรียน ฉัตต์ชักสีหน้าทันทีเพราะมั่นใจว่าเพื่อนสนิทรุ่นน้องจงใจไปหารุ้ง จริมาเองก็พอรู้แต่ไม่อยากพูด ตั้งหน้าตั้งตาล้อพี่ชายที่เป็นพวกปากไม่ตรงกับใจ...ทำเป็นชอบแกล้งแต่จริงๆน่ะหวงยายรุ้งจะตาย!

ooooooo

เวลาเดียวกันที่วังรังสิยา...ชายเดียวเพิ่งมาถึงเพราะแวะไปส่งญาติสาวทั้งสอง สนทูลว่าท่านแม่ประทับคอยที่ท่าน้ำพร้อมเรือลำใหม่ ราชนิกุลหนุ่มน้อยจึงรีบไปหา ตื่นเต้นดีใจมากมายที่ท่านแม่ซื้อเรือประทานให้ในที่สุด

“ชายพูดว่าอยากได้เรือเร็วมาตั้งแต่วันเกิดอายุสิบสอง แม่ซื้อให้ตอนนี้ยังช้าไปด้วยซ้ำ”

คุณชายเห่อมากอยากลองขับเรือลำใหม่ ท่านหญิงอนุญาตและขอนั่งไปด้วย บ่าวไพร่ในวังพากันมาดูที่ท่าน้ำ ภาพสองแม่ลูกประทับเรือเล่นด้วยกันเป็นครั้งแรกแลดูน่าประทับใจยิ่งนัก

“ชายรักท่านแม่มากที่สุด ท่านแม่เป็นทั้งพ่อและแม่ให้ชายเหมือนที่รับสั่งตั้งแต่ท่านพ่อสิ้น”

“เพราะชายเป็นลูกชายที่น่ารักของแม่ตลอดมา”

ครู่ใหญ่ คุณชายค่อยๆประคองท่านแม่ลงจากเรือ พาเดินผ่านหมู่เรือนข้าหลวงเก่าและรกร้างเต็มที

“แถวนี้เหมือนไม่ใช่อาณาเขตวังรังสิยา เราทำให้มันดีขึ้นได้นะคะ อย่างเช่นสนามเทนนิสหรือสระว่ายน้ำ”

“เหลวไหล ใครจะเล่นเทนนิส ใครจะว่ายน้ำ เสียเงินเปล่าๆ”

“อย่างน้อยก็ชายคนหนึ่งล่ะ เรือนข้าหลวงปิดตายไว้เฉยๆ เราควรรื้อแล้วสร้างใหม่ดีไหมคะท่านแม่”

“ไม่ดี...หยุดพูดได้แล้ว ตราบใดที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่ไม่อนุญาต เข้าใจไหมชายเดียว”

ชายเดียวหน้าเสียที่โดนดุ เช่นเดียวกับบ่าวไพร่ที่ตามมาก็พากันก้มหน้างุด รู้ดีว่าสาเหตุแท้จริงคืออะไร คุณชายยังพยายามกล่อมท่านแม่ให้ทำตามคำสั่งพินัยกรรม ท่านหญิงเลยหัวเสียหนักที่ลูกชายกล้าขัดคำสั่ง

“จำไว้นะศักดินา...อย่าถือตัวว่าท่านพ่อประทานทุกสิ่งให้ เพราะตราบใดที่แม่ยังมีลมหายใจ แม่จะไม่ยอมให้เธอทำตามอำเภอใจในวังรังสิยานี้ แม่ขอห้ามขาด...ไม่ให้มีการก่อสร้างเคลื่อนย้ายทุกสิ่งโดยเฉพาะเรือนข้าหลวงเก่า”

“ชายไม่เคยคิดจะทำอะไรตามอำเภอใจ...ชายหวังดี”

“เก็บความหวังดีของชายไว้ รับรู้แต่เพียงว่าแม่ไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น แม่หวังว่าชายจะเข้าใจและทำตาม ถ้าหากยังคิดว่าเป็นลูกชายของแม่อยู่”

ทุกคนเงียบกริบ ท่านหญิงถอนใจเหนื่อยหน่าย เหลือบมองพุ่มไม้รกๆ เห็นเงาร่างเฟืองจ้องมาด้วยแววตาน่าสงสารก็ยิ่งโกรธ เธอผลุนผลันกลับตำหนักโดยไม่เหลียวหลัง ผ่องเห็นท่าไม่ดี รีบเข้าไปหาคุณชาย

“ท่านหญิงกริ้วใหญ่แล้ว คุณชายรีบไปกราบขอประทานโทษเถอะค่ะ”

“ฉันไม่ผิด ฉันแค่ออกความคิดเห็น ไม่ทรงเห็นด้วยก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมต้องกริ้วรุนแรงขนาดนั้น”

ผ่องเกลี้ยกล่อมอีกหลายยกแต่ราชนิกุลหนุ่มน้อยก็ไม่ยอม จ้ำอ้าวขึ้นตำหนักแล้วต้องชะงักเมื่อเดินผ่านห้องท่านแม่ เห็นหลังของหญิงชราไวๆ ก็นึกสงสัย...ใครมาหาท่านแม่เวลานี้

ฝั่งบ้านปัณณธรก็วุ่นวายกับการเตรียมงานเลี้ยง จันทร์กับรุ้งยุ่งอยู่หน้าครัวจัดเตรียมอาหารมือเป็นระวิง จริมาเข้ามาช่วยด้วยแต่ดูเหมือนจะเป็นตัวป่วนเสียมากกว่า

อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 4-5 วันที่ 9 ก.ค. 56

ละครแค้นเสน่หา บทประพันธ์โดย : วราภา
ละครแค้นเสน่หา บทโทรทัศน์โดย : อ.แดง ศัลยา
ละครแค้นเสน่หา กำกับการแสดงโดย : สำรวย รักชาติ
ละครแค้นเสน่หา ผลิตโดย : บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ละครแค้นเสน่หา ควบคุมการผลิตโดย : วรายุทธ มิลินทจินดา
ละครแค้นเสน่หา ออกอากาศ: เร็ว ๆ นี้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ