@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 12/4 วันที่ 3 ก.ค. 57

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 12/4 วันที่ 3 ก.ค. 57

“เศษเงินที่มึงให้..มันไม่พอหรอกกับที่กูต้องทนอยู่กับคนอย่างมึงตั้งหลายปี” ณัฐว่า
ณัฐกระชากลิ้นชักโต๊ะทำงานของสาโรจน์แล้วหยิบสมุดเช็คออกมา
ณัฐยิ้มหวานพูดเสียงเหี้ยม “เซ็นเช็คให้ผมซัก30ล้านสิครับพี่..แล้วผมจะถือว่าเราจบกัน”

สาโรจน์โกรธจนลืมตัวจึงหันมาตบหน้าณัฐ “ไอ้คนเนรคุณ”
ณัฐตกใจที่โดนตบจึงเผลอลั่นไกปืนใส่สาโรจน์ “ปัง!!”
สาโรจน์ดวงตาเบิกโพลงไม่คิดว่าณัฐจะยิง เขาล้มลงไปจมกองเลือด
“ณั......” สาโรจน์สิ้นใจก่อนเรียกชื่อณัฐจบ


ณัฐตกใจมากกับการตายของสาโรจน์ เมย์วิ่งเข้ามาในห้อง เธอเห็นสาโรจน์นอนกองอยู่กับพื้นโดยที่ข้างๆมีณัฐยืนถือปืนอยู่
เมย์ร้อง “กรี๊ดด”
เมย์กรีดร้องสุดเสียงแล้ววิ่งออกไปจากห้อง
“ช่วยด้วยค่ะ..คุณณัฐยิงคุณสาโรจน์ค่ะ..ช่วยด้วยๆๆ”
ณัฐละล้าละลังแล้วตัดสินใจวิ่งหนีออกไปจากห้อง

เช้าวันใหม่ ลูกจันกำลังถักอวนอย่างคล่องแคล่ว พอลนั่งมองลูกจันอยู่ใกล้ๆ
“ถักเก่งแล้วนี่..เรียนรู้ไวนะเรา” พอลชม
ลูกจันทำหน้ามั่นใจ “ก็ฉันฉลาดไง!”
พอลขำกับความถ่อมตัวเหลือเกินของลูกจัน ลูกจันยังทำงานไปเรื่อยๆ ด้วยสีหน้าสงบสุข
“แกรู้มั้ย..ทำไปทำมาฉันชักชอบงานนี้ซะแล้วสิ”
พอลแปลกใจ “งานถักอวนเนี่ยนะ”
ลูกจันพยักหน้าแล้วถักต่อ
“อือ...ถักไปเรื่อยๆ...ใช้สมาธิอยู่กับมัน..ไม่ต้องแข่งขันกับใคร...ใจมันสงบดีเนอะ”
พอลอมยิ้มเพราะรู้สึกดีกับลูกจันเวอร์ชั่น"ใจสงบ" แบบนี้

ภาพในทีวีเป็นพิธีกรรายการซุบซิบเซเลบกำลังเมาท์ข่าวหน้าตาตื่น
“ตอนนี้ทางตำรวจกำลังตามจับตัวคุณณัฐกันจ้าละหวั่นค่ะ...ส่วนญาติของคุณสาโรจน์ก็ตั้งรางวัลนำจับไว้ 3 แสนสำหรับผู้ชี้เบาะแส...งานนี้ไม่มีแพะแน่ค่ะเพราะเลขาคุณสาโรจน์ยืนยันว่าเหตุเกิดจากคุณณัฐไม่พอใจที่โดนคุณสาโรจน์ไล่ออกจากงาน..แถมกล้องวงจรปิดในห้องคุณสาโรจน์ก็ชัดเจนนะคะว่ามือปืนคือคุณณัฐ”
ภาพจากกล้องวงจรปิดเป็นภาพเหตุการณ์ตอนณัฐยิงสาโรจน์
พิธีกรพูดต่อ “จากการหาข้อมูลก็พบว่าคุณณัฐมีหนี้สินเยอะมาก ส่วนใหญ่มาจากหนี้การพนันของพ่อแม่...ตำรวจเลยคาดว่าอาจจะเป็นอีกแรงจูงใจที่ทำให้คุณณัฐต้องยักยอกเงินบริษัทจนโดนไล่ออกจากงาน..และกลายมาเป็นเหตุโศกนาฏกรรมในครั้งนี้....เฮ้ออออ..ใจหายนะคะ..วันก่อนดิฉันยังเพิ่งเอาข่าวคุณณัฐช่วยคนแก่มาเสนออยู่เลย..คนเรามันดูกันยากจริงๆนะคะคุณผู้ชม”
พีทที่นั่งดูอยู่ดูหน้าจอเศร้าใจกับข่าวที่ได้รับ
พีทรำพึง “ไม่น่าเลย”
พีทถอนหายใจอย่างเวทนาในกรรมที่ณัฐกำลังเผชิญอยู่และกำลังจะต้องเผชิญต่อไป

หนังสือพิมพ์ถูกขยำทิ้งไว้บนพื้นห้อง หน้าปกพาดหัวตัวใหญ่"ตามล่าไฮโซรูปหล่อมือฆ่านักธุรกิจใหญ่" มีรูปณัฐขึ้นคู่อยู่กับสาโรจน์ ณัฐนั่งกุมขมับตัวเองด้วยความเครียดอยู่บนเตียง เขานั่งเดียวดายอยู่ในห้องโทรมๆ
พอลที่เปลือยท่อนบนกำลังแบกปลามาวางเรียงไว้แถวนอกชานบ้าน ลูกจันนั่งมองพอลอย่างพิจารณา ลูกจันค่อยๆ มองไล้ไปทีละส่วนตั้งแต่หน้าตาจนถึงท่อนแขนกำยำของพอล ลูกจันชักเคลิ้มกับกล้ามของพอล สายตาลูกจันเริ่มไล้ลงมาเรื่อยๆ จากแผงอก กล้ามท้อง ลงมาเรื่อยๆ
พอลถาม “มองอะไรอ่ะ”
สายตาลูกจันกระตุกทันที เธอเลื่อนสายตาขึ้นไปที่หน้าพอลแทน พอลกำลังจ้องมาที่ลูกจันด้วยความสงสัย
ลูกจันอึกอักเพราะตั้งหลักไม่ทัน “เอ่อ..ก็มองกล้าม..เอ๊ย..เอ่อ..มะมองแกทำงานไง”
พอลงงๆ แต่ก็หันไปทำงานต่อ
“พีท...ฉันเพิ่งได้นั่งสังเกตแกจริงๆจังๆเนี่ยแหละ...ฉันว่าแกดูแปลกๆไปนะ”
พอลมีพิรุธแต่ก็แกล้งทำปกติ
“แปลกยังไง”
ลูกจันทำหน้าสับสนเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไง
“ก็...ไม่รู้สิ...มันเหมือน..เหมือนไม่ใช่แกอ่ะ” ลูกจันเอียงคอมองพอล “แต่แกก็ยังเป็นแก...” ลูกจันพิจารณาพอลอีกที “แต่มันก็ไม่เหมือนแกไง...โอ๊ย..งง”
ลูกจันพูดเองงงเอง พอลหัวเราะเบาๆอย่างพระเอก
“แล้วมันดีมั้ยล่ะ” พอลถาม

“มันก็...ก็ไม่แย่นะ” ลูกจันว่า
พอลหันมามองลูกจันนิ่ง
“แล้วชอบมั้ย?”
ลูกจันอึ้งกับคำถามนี้ในใจของเธอสับสนกับความหมายของประโยคคำถามจากพอล พอลและลูกจันกำลังประสานสายตากันนิ่งจนแทบลืมหายใจ
เสียงอ้อยทำลายความเงียบ “จันน....ฉันเอาน้ำชุบมาให้จ้า”
พอลกับลูกจันสะดุ้งตื่นจากภวังค์แล้วแก้เก้อด้วยการหากิจกรรมทำ พอลนั่งเรียงปลาไปแอบมองลูกจันไป
ลูกจันทำเป็นคว้าผ้าขี้ริ้วแถวนั้นมาเช็ดๆถูๆระเบียงกระท่อม อ้อยเดินเข้ามาพร้อมชามน้ำชุบแล้วมองท่าทางมือเป็นระวิงของพอลและลูกจันอย่างงงๆ
“แหม....ขยันจัง!” อ้อยชม

จุ้มจิ้มที่เพิ่งออกจากออฟฟิศกำลังจะมาโบกรถ ทันใดนั้นก็มีมือลึกลับเอาปืนจี้จุ้มจิ้มจากด้านหลังแล้วลากเข้าที่มืด
“บอกมา ลูกจันอยู่ที่ไหน”
จุ้มจิ้มจำเสียงได้ว่าเป็นณัฐได้แม้ไม่เห็นหน้า
จุ้มจิ้มรำพึง “คุณณัฐ”
จุ้มจิ้มกลัวเพราะรู้เรื่องข่าวณัฐฆ่าคนตายแต่ก็พยายามคุมสติ
“ไม่รู้ค่ะ”
ณัฐโกรธ
ณัฐตวาด “โกหก”
ณัฐเงื้อมือจะตบจุ้มจิ้มด้วยปืน ทันใดนั้นเองอาร์ตก็โผล่เข้ามาต่อยณัฐจนล้มลงไป ณัฐหันขวับมาเล็งปืนจะยิงใส่อาร์ต
จุ้มจิ้มตะโกน “ตำรวจ...ช่วยด้วยค่า..ทางนี้ค่ะ”
ณัฐหันไปทางถนนก็เห็นรถมอเตอร์ไซค์ตำรวจขี่ผ่านมา ณัฐเจ็บใจก่อนจะรีบวิ่งหนีไป อาร์ตเดินไปหาจุ้มจิ้ม เขาเอาใช้มือจับใบหน้าจุ้มจิ้มอย่างอ่อนโยน
“เจ็บตรงไหนรึเปล่าจุ้ม”
จุ้มจิ้มมองหน้าอาร์ตที่อยู่ในระยะใกล้ชิดอย่างหวั่นไหวแต่ก็ข่มใจหลบตาอาร์ต
“เราไม่เป็นไร..ขอบใจมาก”
“กลับบ้านเถอะ..เดี๋ยวอาร์ตไปส่ง”
จุ้มจิ้มเงยหน้ามองอาร์ตอย่างครุ่นคิดและตัดสินใจปฏิเสธ
“ไม่เป็นไร..เรากลับแท็กซี่ได้”
จุ้มจิ้มผละออกไปโบกเรียกแท็กซี่ แท๊กซี่แล่นมาจอด จุ้มจิ้มก้าวขึ้นรถโดยไม่หันมามองอาร์ตเลย รถแท็กซี่ขับออกไป อาร์ตยืนมองท้ายรถแท็กซี่ด้วยใบหน้าเศร้ามาก

ที่หมู่บ้านชาวประมง พอลกำลังแบกปลาอย่างขะมักเขม้น แล้วพอลก็เช็ดเหงื่อ เขามองบรรยากาศรอบๆตัวอย่างมีความสุข

อ้อยเพ่งมองของที่อยู่ในมือลูกจันด้วยสีหน้างงๆ ของในมือลูกจันเป็นกระเป๋าเย็บจากอวนถักที่ตกแต่งด้วยเปลือกหอยดูเก๋ไก๋มาก ลูกจันเย็บเข็มสุดท้าย ตัดด้าย แล้วชูกระเป๋าขึ้น
“เสร็จแล้ว”
อ้อยรับกระเป๋าลูกจันมาดูอย่างชื่นชม
“โอ้โห...สวยจัง” อ้อยชม
ชาวบ้านคนอื่นๆมารุมชื่นชมกระเป๋า ลูกจันยิ้มปลื้มมมมมกับผลงานการสร้างสรรค์ของตัวเอง

เหตุการณ์ก่อนที่ณัฐจะยิงสาโรจน์ย้อนกลับมา
สาโรจน์ตะโกน “ไปซะ..แล้วไม่ต้องกลับมาเจอกันอีก..ไอ้ที่เสียไป..ฉันจะคิดว่าเป็น"ค่าแรง"ที่เธอเคยให้ความสุขกับฉันก็แล้วกัน”
สาโรจน์ปิดท้ายด้วยรอยยิ้มเชือดเฉือนก่อนจะก้มหน้าทำงานต่ออย่างไม่สนใจณัฐ ณัฐมองสาโรจน์ด้วยความแค้นก่อนจะค่อยๆหยิบปืนออกมา ณัฐจ่อปืนไปที่หัวสาโรจน์
“มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกไอ้แก่”
สาโรจน์เงยหน้ามองณัฐด้วยอาการตกใจ
“เศษเงินที่มึงให้..มันไม่พอหรอกกับที่กูต้องทนอยู่กับคนอย่างมึงตั้งหลายปี”
ณัฐกระชากลิ้นชักโต๊ะทำงานของสาโรจน์แล้วหยิบสมุดเช็คออกมา
ณัฐยิ้มหวานแต่พูดเสียงเหี้ยม “เซ็นเช็คให้ผมซัก30ล้านสิครับพี่..แล้วผมจะถือว่าเราจบกัน”
สาโรจน์โกรธจนลืมตัวแล้วหันมาตบหน้าณัฐ “ไอ้คนเนรคุณ”
ณัฐตกใจที่โดนตบเผลอลั่นไกปืนใส่สาโรจน์ “ปัง”
สาโรจน์ดวงตาเบิกโพลงไม่คิดว่าณัฐจะยิงแล้วล้มลงไปจมกองเลือด
“ณั......” สาโรจน์สิ้นใจก่อนเรียกชื่อณัฐจบ
ณัฐตกใจและกำลังจะหันหลังวิ่งหนีออกจากห้อง แต่ณัฐเหมือนก้าวขาไม่ออก ณัฐหน้าซีดด้วยความกลัว เขาก้มลงมองไปที่ขาตัวเอง เขาเห็นมือขาวซีดของสาโรจน์เอื้อมมาดึงขาของเขาไว้
ณัฐหันขวับไปดูที่ๆสาโรจน์นอนตายอยู่เมื่อซักครู่ก็เห็นสาโรจน์ยังนอนอยู่ แต่เอื้อมมือมาจับขาณัฐไว้ สาโรจน์ดวงตาแดงก่ำหน้าซีดเขียวมองตรงมาที่ณัฐ
สาโรจน์พูดเสียงเย็น “ฆ่าฉันทำไม...ฆ่า..ฉัน...ทำ..มายย”
ณัฐตกใจจนแทบสิ้นสติ “เฮ้ยย”

ณัฐสะดุ้งตื่นขึ้นมาเหงื่อแตกทั่วตัว เขาตาเหลือกลานด้วยความกลัว ณัฐหายใจแรงก่อนจะค่อยๆตั้งสติ ณัฐสบายใจขึ้นเมื่อรู้ว่าตัวเองแค่ฝันไป ณัฐกำลังจะก้าวลงจากเตียงแต่มีมือซีดเขียวมือหนึ่งมาจับแขนเขาไว้
ณัฐหันขวับไปดู เขาเห็นสาโรจน์ในสภาพผีชุดเดียวกับวันที่ตายกำลังนั่งอยู่บนเตียงมองตรงมาอย่างโกรธแค้น
“ฆ่า-ฉัน-ทำ-ไม”
ณัฐตาเหลือก สะบัดแขนอย่างแรงเพื่อให้หลุดจากมือสาโรจน์

ณัฐตกจากเตียงดังพลั่กมานอนหอบหายใจแรงอยู่บนพื้น ณัฐยังกลัวจากการฝันซ้อนฝันของตัวเอง เขาค่อยๆกวาดสายตามองไปรอบๆ เริ่มจากบนเพดาน ณัฐเห็นเพดานว่างเปล่า เขาค่อยๆหันไปมองทางซ้ายของตัวเองเห็นห้องว่างเปล่า
ณัฐมีสีหน้าดีขึ้น เขาหันไปมองขวามือก็เห็นสาโรจน์นอนอยู่ข้างๆในระยะหน้าประชิด ณัฐขนลุกทั้งตัวเพราะกลัวสุดขีด
“เฮ้ย”

ณัฐสะดุ้งตื่น เขารู้สึกไม่ไหวกับฝันซ้อนฝันเบิ้ล3ครั้งขนาดนี้ ณัฐนั่งมองไปรอบๆตัวอย่างหวาดกลัวแบบใกล้สติแตกเต็มที
พอลมีแววตาล่อกแล่กเหมือนไม่ค่อยมีสมาธิ
ลูกจันเรียก “พีท”
“หืออ”
ลูกจันเรียกอีกครั้ง “พี๊ท”
“ว่าไง”
ลูกจันในชุดกระโจมอกอาบน้ำทำหน้าอารมณ์เสีย
“นี่ฉันให้แกมานั่งเป็นเพื่อนฉันอาบน้ำนะยะ...แล้วแกจะมานั่งหันหลังให้ฉันทำไม”
ลูกจันยืนอาบน้ำอยู่ที่ตุ่มหน้าบ้านโดยที่ใกล้ๆกันมีพอลนั่งหันหลังรอ
พอลอึกอัก “ก็...แกก็อาบไปสิ..ฉันก็นั่งเป็นเพื่อนอยู่นี่ไง”
ลูกจันหมั่นไส้
“ก็หันมาสิยะ..มากระแดะทำเป็นสุภาพบุรุษเพื่อ?...ลืมแล้วเหรอยะ.. ตอนไปญี่ปุ่นแกกับฉันเคยแก้ผ้าแช่ออนเซ็นด้วยกันมาแระ”
พอลตาถลนแล้วแอบอิจฉาพีทเบาๆ
พอลรำพึง “แก้ผ้าแช่น้ำกันเลยเหรอ?”
“หันมาเร็วๆ...ฉันกลัวผีเข้าใจมั้ย”
พอลทำหน้ากระหยิ่มแล้วแกล้งทำเสียงเหมือนไม่อยากหันแต่ตาแวววาวทะลึ่งเชียว
“อือๆ...หันก็หัน..นี่เห็นใจว่าแกกลัวนะเนี่ย”
พอลหันมาทางลูกจันด้วยดวงตาเป็นประกายสมใจ ลูกจันยิ้มปลื้มที่ใช้อำนาจบังคับเพื่อนได้
“ดีมาก”
ลูกจันค่อยๆตักน้ำอาบอย่างสำราญใจ พอลเห็นน้ำค่อยๆรดผ่านร่างสมส่วนของลูกจัน โดยผิวลูกจันดูผุดผ่องด้วยประกายน้ำท่ามกลางแสงจันทร์ พอลมองลูกจันด้วยสายตาแห่งความรัก ลูกจันที่กำลังอาบน้ำเพลินเหลือบตามาเห็นพอลที่กำลังมองเธออยู่
ลูกจันเห็นประกายตาระยิบระยับของพอลมองตรงมาที่ลูกจันอย่างตาไม่กระพริบ แล้วลูกจันก็หลบตาพอลโดยรู้สึกอายแปลกๆชนิดที่ไม่เคยเป็นมาก่อนตอนอยู่กับพีท
ลูกจันพูดตะกุกตะกัก “เอ่อ...พีท...ฉันว่า..ฉันเปลี่ยนใจแล้ว..แก...แกหันกลับไปดีกว่า”
พอลแปลกใจ
“อ้าว...ทำไมล่ะ..ไหนว่ากลัวผีไง”
ลูกจันไม่กล้าบอกพอลตรงๆว่าอายสายตาของพอลเลยพยายามแถข้างๆคูๆ
“ก็..ก็..กลัวผีไง...เลยอยากให้แกหันไปทางโน้น..ถ้าผีโผล่มาแกจะได้ เตือนฉันไง”
พอลทำหน้าเสียดายเพราะอยากดูลูกจันอาบน้ำต่อ
“ก็ดะ” พอลหันกลับไปทางเดิม
ลูกจันถอนหายใจอย่างอายๆ เพราะไม่เข้าใจอาการแปลกๆที่เกิดขึ้นในใจ
ลูกจันคิดในใจ “ทำไมเราต้องอายพีทวะ”
“อะไรนะ” พอลถาม
ลูกจันสะดุ้งเพราะแค่คิดก็ได้ยินด้วยเรอะ
“เปล๊า!!” ลูกจันพึมพำ “หูไวไปแระ..ยังไม่ทันได้พูดเลย”
ลูกจันกระมิดกระเมี้ยนอาบน้ำไปชำเลืองมองพอลไปเหมือนสัญชาติญาณชายและหญิงแสดงตัวแล้ว

เช้าวันใหม่ เสียงคนอาบน้ำดัง ลูกจันหลับตานิ่วหน้ากับเสียงอาบน้ำที่ได้ยิน เธองัวเงียลืมตาตื่น ลูกจันหันไปมองข้างๆ ก็เห็นที่นอนว่างเปล่า ลูกจันขยับตัวลุกจากที่นอน

ลูกจันผลักประตูกระท่อมออกมาก็ชะงัก เธอเห็นพอลกำลังอาบน้ำ ลูกจันไล้สายตาไปตามเรือนร่างกำยำของพอล ลูกจันอ้างปากค้างกับความแมนที่มองเห็น เธอรู้สึกเขินขึ้นมาซะงั้น ลูกจันตัดสินใจหันหลังกลับเข้ากระท่อม

ลูกจันเข้ามายืนใจระทึกอยู่ในกระท่อม เธอสับสนกับความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้น ภาพพอลอาบน้ำที่ลูกจันเพิ่งเห็นเมื่อกี้ลอยขึ้นมา ลูกจันพยายามสะบัดหน้าไล่ภาพหวิวนั้นออกไป แต่ภาพพอลอาบน้ำก็ย้อนกลับมาอีกหน
ลูกจันเครียด เธอพยายามหลับตาปี๋เพื่อลบภาพนั้นออกไปแต่ภาพนั้นก็ยังไม่ยอมหายไป ลูกจันไม่ไหวแล้วจึงทำหน้าตัดสินใจแน่วแน่ ลูกจันย้อนกลับไปที่ประตูแล้วแหวกหาช่องเล็กๆ เพื่อแอบดูพอลอาบน้ำต่อ ลูกจันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทั้งเขินทั้งเพลิน

ชาวบ้านหญิงชายจับกลุ่มเตรียมทำงาน อ้อยหันไปมองทางชายหาด เธอเห็นพอลกับลูกจันเดินมาไกลๆ พอลเดินไปเอามือบังแดดให้ลูกจันไปอย่างทะนุถนอม อ้อยหันไปสะกิดหวิน
อ้อยขำๆ “พรที่ท่าจะรักจันมากนะ...ดูสิยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม แดดไม่ให้ถูกตัวกันเลย”

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 12/4 วันที่ 3 ก.ค. 57

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ แนว:โรแมนติก-คอมเมดี
ละคร รักนี้เจ้จัดให้บทประพันธ์โดย จากเค้าโครงเรื่องของ อิสย่าห์-พิมพิสุธญ์
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ บทโทรทัศน์โดย จอมยุทธ เคน-นายนุกูล
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ กำกับการแสดงโดย เสกวสุ, สิปปกร ภควัชร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ผลิตโดย บริษัท พุด-เดิ้น จำกัด โดยผู้จัด : ปาจรีย์ ณ นคร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ออกอากาศ ทุกวันศุกร์–อาทิตย์ เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2557
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ