อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 5/3 วันที่ 14 ก.ค. 57
“ทำไมไม่ไปดูผลการสอบล่ะ พลอยผ่านหมดทุกตัวเลยนะ” นทียิ้มดีใจแทนพลอยพลอยดูไม่ค่อยดีใจเท่าไร สีหน้ามีแต่ความกังวล “เหรอ ก็ดีแล้วล่ะ”
“พลอยเป็นอะไร ไม่ดีใจเหรอ”
พลอยไม่ยอมตอบ ท่าทางกลัวๆ เหมือนนึกถึงสิ่งน่ากลัวอะไรบางอย่างขึ้นมาอีก
นทีแปลกใจกับท่าทีของพลอย เข้าไปจับบ่าเรียก “พลอย”
พลอยร้องไห้จนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว นทีงงปนห่วงว่าเกิดอะไรขึ้นกับพลอย
“เรา” พลอยสะอึกสะอื้นด้วยความกลัวมากพูดไม่ออก จนต้องปล่อยโฮออกมาอีก
นทีสงสาร “ไม่เป็นไร ยังไม่พร้อมก็ไม่ต้องเล่า หิวมั้ย เดี๋ยวเราหาอะไรมาให้กิน”
นทีกำลังจะลุก แต่พลอยรีบดึงมือนทีไว้ “เราไม่หิว นทีอยู่เป็นเพื่อนเราก่อน เราไม่อยากอยู่คนเดียว”
นทีสงสารจับใจ ลูบผมพลอยอย่างทะนุถนอม “ไม่ต้องกลัวนะ เราไม่ทิ้งพลอยไปไหนหรอก”
พลอยสะอึกสะอื้น เข้าไปกอดนทีแน่น “นทีอย่าทิ้งเรานะ”
นทีอึ้งไปครู่ ไม่คิดว่าจู่ๆพลอยจะเข้ามากอดตน หัวใจนทีเต้นโครมคราม ก่อนจะค่อยๆกอดพลอยตอบอย่างแนบแน่น
จากอ้อมกอดของนที พลอยรู้สึกได้ว่าเป็นอ้อมกอดที่พิเศษ นทีมีใจตอบให้ตนเหมือนกัน พลอยค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองนที ทั้งคู่สายตาสบกันนิ่ง ก่อนที่นทีจะค่อยๆโน้มตัวพลอยนอนลงบนโซฟา
แต่เพียงอึดใจ นทีก็รีบเด้งตัวออกมาลุกขึ้นนั่ง ท่ามกลางความตกใจของพลอย นทีเครียดหนัก พยายามหักห้ามใจตัวเองสุดๆ “มันไม่ถูกนะพลอย เราไม่ควรทำแบบนี้”
“ทำไมล่ะ” พลอยหน้าเสีย “นทีรังเกียจเราเหรอ”
“ไม่ใช่ เราชอบพลอยนะ ชอบมากด้วย”
พลอยเขิน “หรือว่านทีไม่มีอะไรป้องกัน”
นทีกระอักกระอ่วน “ไม่ใช่เรื่องนั้น คือ” นทีตัดสินใจพูดตรงๆ “เราว่ามันข้ามขั้นตอนไปหน่อย เราไม่อยากทำให้แม่กับพี่เจผิดหวัง”
พลอยได้ยินที่นทีพูดได้ก็นิ่งไป
นทีมีสีหน้าขรึมลง จับมือพลอยไว้ “เราสารภาพตามตรงนะ เราอยากจริงจังกับพลอย เราไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนมากเท่าพลอยมาก่อนเลยนะ”
พลอยอมยิ้มปลื้มๆ
“เราอยากให้ความสัมพันธ์ของเรามันคือความรักจริงๆ ไอ้เรื่องอย่างว่า มันเกิดขึ้นที่ไหน เมื่อไหร่ กับใครก็ได้” นทีจ๋อยๆ รู้สึกเสียเชิงชายเล็กน้อย “เราคงเป็นผู้ชายที่บื้อที่สุดที่พลอยเคยคบมาเลยใช่มั้ย”
พลอยจ้องหน้านทียิ้ม “เรารอเจอผู้ชายบื้อๆ แบบนี้มานานแล้วล่ะ”
นทียิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ พลอยมีสีหน้าอ้อนๆ “ขอกอดเฉยๆ ได้ป่ะ”
นทีขำๆออกมาก่อนที่จะอ้าแขนกว้าง พลอยและนทีสวมกอดกันอีกครั้งด้วยความรู้สึกดีๆ ที่กำลังงอกเงย
ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังของพลอย มีควันสีดำ ค่อยๆลอยออกมาจากในกระเป๋า แสดงถึงความชั่วร้ายของสิ่งที่พลอยเก็บเอาไว้
นวัช และนิษฐา กำลังช่วยกันหาเศษหมากฝรั่งที่หิรัญคายทิ้ง บริเวณที่เกิดเหตุที่เรนี่ตาย
นิษฐาบ่นอุบ พูดไปหาไป “ยังไม่ทันได้เบิ้ลอีกชามเลย ต้องมานั่งหาหมากฝรั่งที่เค้าถุยทิ้ง”
“ช่วยหาให้เจอเหอะ จะพาไปกินอีก 10 ชาม”
“งมเข็มในมหาสมุทรชัดๆ ถ้าเกิดนายหิรัญไม่ได้เคี้ยวหมากฝรั่งตอนก่อเหตุล่ะ หรือว่ามีใครมาเหยียบหมากฝรั่งติดรองเท้าไปแล้วล่ะ”
“เคยได้ยินมั้ยว่าปาฎิหารย์จะเกิดกับคนที่มีความพยายามเสมอ”
นิษฐาเบ้ปาก “ไม่เคย” หญิงสาวถอนใจเดินไปหาอีกแต่กลับรู้สึกว่าตัวเองเหยียบอะไรเหนียวๆ เลยยกเท้าขึ้นมาดู ดีใจมาก “เจอแล้วค่ะ เจอแล้ว”
นวัชหันมามองอย่างดีใจ
นิษฐากำลังจะเอามือหยิบหมากฝรั่ง นวัชรีบร้องห้าม “อย่าใช้มือจับนะ” นวัชหยิบถุงพลาสติกขนาดเล็กออกมา “พี่เก็บเอง”
นวัชใช้ถุงพลาสติกดึงหมากฝรั่งออกมาจากเท้านิษฐาแล้วรวบถุงพลาสติกกลับห่อหมากฝรั่งไว้อย่างดีแล้วเก็บใส่ซองพลาสติกซิบล็อค
ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างดีใจ มีความหวังที่จะคลี่คลายคดีได้
ถนนในตรอกซอกซอยตอนกลางคืนเงียบสงัดดูวังเวง
พลอยนอนกระสับกระส่ายฝันร้ายอยู่บนเตียงในห้องเช่าของหลัว พลอยเหงื่อออกโทรมกาย ท่าทางหวาดกลัว เหมือนกำลังเจอสิ่งน่ากลัวสุดๆ
ย้อนกลับไปเมื่อคืน พลอยกำลังเดินกลับบ้าน หลังจากเพิ่งกลับจากวิทยาลัย พลอยเดินผ่านรถตู้คันหนึ่ง ทันใดนั้น ลูกน้องจอห์น 3-4 คน ก็เปิดประตูลงจากรถตู้ แล้วกรูกันเข้าจับตัวพลอยทันที พลอยพยายามดิ้นสู้ แต่ก็สู้ไม่ไหว แถมโดนปิดปากจนร้องขอความช่วยเหลือไม่ได้ ต้องถูกลากขึ้นรถตู้ไป
จอห์นนั่งรออยู่ในรถมองพลอยที่ถูกจับขึ้นมาแล้วยิ้มร้ายๆ
ต่อมาในที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง พลอยนั่งตัวสั่นงันงกอยู่กับพื้นด้วยความหวาดกลัวสุดขีด ลูกน้องจอห์นค่อยๆร่วง สลบเหมือดไปทีละคน พลอยเห็นกับตาว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างกับลูกน้องของจอห์น ทรายเป็นคนจัดการลูกน้องจอห์นทีละคน
จอห์นไม่พอใจมาก “บ้าไปแล้วเหรอ นี่พวกเดียวกันเองนะ เธอทำพวกมันทำไม”
ทรายโมโหสุดขีด “ก็ใครใช้ให้พวกมันพาตัวนังนี่มาล่ะ ฉันบอกแล้ว ว่าถ้าอีหน้าไหนมายุ่งกับเธอ มันต้องตาย ใครที่ช่วยมันฉันก็ไม่เอาไว้เหมือนกัน”
ทรายหันไปจ้องหน้าพลอยแล้วชักมีดออกมา พลอยหวาดกลัวสุดๆ ทรายเดินย่างสามขุมเข้ามาหาพลอย แต่ทันใดนั้น จอห์นก็จับข้อมือทรายไว้ แล้วบิดจนมีดหลุดจากมือ
“โอ๊ย นี่แกกล้าทำฉันเหรอ” ทรายตรงเข้าทุบตีจอห์นราวกับคนเสียสติ จอห์นทนไม่ไหวก็ผลักจนทรายล้มไป ทรายก็ยิ่งคลั่งหนัก พุ่งเข้าทุบตีจิกข่วนจอห์นสารพัด
พลอยฉวยโอกาสรีบวิ่งหนีไปทันที จอห์นเห็นพลอยหนีไปได้ก็ตกใจ แต่ทรายยังคลั่งไม่เลิก
ในที่สุด จอห์นก็โมโหจนทนไม่ไหว ตบสวนเต็มแรง จนร่างของทรายล้มฟาดลง ศีรษะกระแทกกับก้อนหินที่อยู่บริเวณนั้นเต็มที่ ทรายกระตุก ชักได้สองสามที ก็ตาเหลือกค้าง เสียชีวิตไปทั้งๆที่ตายังเบิกโพลงอยู่
จอห์นตกใจสุดขีดที่เห็นทรายตายคาตา แต่ทันใดนั้น เหรียญที่ข้อมือทรายก็หลุดออก แล้วลอยขึ้นมา จอห์นตกใจจนสติแตกทรายตายแล้วเหรียญยังลอยได้เองอีก จอห์นรีบวิ่งหนีเตลิดไป เหรียญลอยอยู่กลางอากาศซักอึดใจ ก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าหายวับไป
พลอยวิ่งหนีไม่คิดชีวิต เห็นเหรียญลอยอยู่กลางอากาศ ก่อนจะลอยตามพลอยไป เหมือนเลือกเจ้าของใหม่ ซึ่งก็คือพลอยนั่นเอง
พลอยร้องลั่นพร้อมกับตกใจตื่น
หลัวรีบเข้ามาหาพลอยทันที “จะแหกปากทำไมนังพลอย” หลัวบ่นด้วยความกลัวเจ้าหนี้มาตาม
พลอยขยับตัวนั่ง หน้าซีดเผือด ยังหวาดกลัวไม่หาย
“เจ๊ต๋อยแกรอทวงหนี้อยู่หน้าห้อง ฉันอุตส่าห์เงียบๆทำเป็นไม่อยู่แล้วนะ”
พลอยตั้งสติได้ “หนี้ไม่เท่าไหร่ไม่ใช่เหรอแม่ ทำไมแม่ไม่ใช้เค้าไปล่ะ”
หลัวเจ็บใจปนหมั่นไส้ “ก็เพราะใครล่ะ ถ้าเอ็งไม่ไปกิ๊กกับลูกพี่มยุรีฉันก็เบิกเงินล่วงหน้ามาใช้หนี้ได้แล้ว” หลัวค้อนก่อนจะเดินไปแอบฟังเสียงว่าเจ้าหนี้ไปรึยัง
พลอยถอนใจเซ็งๆหันไปเก็บเตียง “เงินไม่กี่พัน ฉันมีหน่อยไม่ได้ จะปาใส่หน้ามันเลย ทวงอยู่ได้”
จังหวะนั้นเอง พลอยก็ตลบผ้าห่มขึ้น เห็นเหรียญวางอยู่บนเตียง ทันใดนั้น ควันสีดำก็พวยพุ่งออกจากเหรียญ เป็นรูปหน้าปิศาจบนเหรียญขนาดใหญ่ ดวงตาสีแดงฉาน มองมาที่พลอย พลอยตกใจตาค้าง พูดอะไรไม่ออก แต่ไม่ทันไร ควันรูปปิศาจก็จางหายไป
ทันทีที่ควันจาง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หลัวตกใจมาก คิดว่าเจ้าหนี้รู้แล้วว่าตนอยู่ในห้อง
“พี่หลัว เปิดหน่อย ฉันเอง เจ๊ต้อยไปแล้ว ไม่ต้องกลัว”
หลัวค่อยๆเปิดประตูออก เพื่อนบ้านเดินเข้ามาในห้อง หลัวโล่งอก “แกเองเหรอะ หัวใจฉันแทบหล่นไปอยู่ตาตุ่ม”
เพื่อนบ้านหัวเราะชอบใจ “อุ๊ย ไม่ต้องกลัวไปหรอกน่ะพี่หลัว อ้ะนี่ ฉันถูกหวยมา สามตัวตรงๆ ก็เลยเอาเงินมาใช้หนี้พี่ แถมให้อีกพันนึงด้วยอ้ะ”
หลัวไม่อยากเชื่อ “จริงเหรอวะ” รีบรับเงินมา “ขอบใจมาก มาได้จังหวะจริงๆ เลย”
พลอยมองตามด้วยความทึ่งสุดๆ ก่อนจะหันไปหยิบเหรียญมาดู เหรียญมีสีเข้มขึ้นและมีควันบางๆ กระจายฟุ้งขึ้นมาพอแสดงตัวให้พลอยรู้ว่าฝีมือฉันเอง
พลอยอึ้งๆไปไม่คิดว่าอำนาจของเหรียญจะมีมากขนาดนี้
เจติยายืนคุยกับอยุทธ์อยู่ที่หน้าห้องแต่งศพ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มดีใจ...อยุทธ์ถือแฟ้มเอกสารติดมือมาด้วย
เจติยาเล่าด้วยสีหน้าดีใจ “ผู้กองเจอหมากฝรั่งในที่เกิดเหตุ เลยเอาไปเทียบดีเอ็นเอกับหมากฝรั่งที่นายหิรัญคายทิ้งในห้องผู้กอง ผลออกมาดีเอ็นเอตรงกันค่ะ”
อยุทธ์หน้าขรึมลง “แสดงว่าตอนที่เรนี่ตาย หิรัญเค้าอยู่ที่นั่นจริงๆ” ชายหนุ่มถอนใจ หน้าเศร้าๆ “ตอนนั้น ผมไม่ควรทิ้งเรนี่ให้อยู่คนเดียวเลย”
“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกค่ะ ใครจะไปคิดว่านายหิรัญจะตามคุณเรนี่เป็นเงาตามตัวขนาดนั้น แล้วตอนนี้ เราก็จับตัวฆาตกรได้แล้ว วิญญาณคุณเรนี่ ก็คงหมดห่วงซะที”
“ขอบคุณสำหรับข่าวดีนะครับ”
“ค่ะ คุณไปพักเถอะค่ะ ฉันดูแลงานต่อเอง” เจติยายิ้มให้แล้วเดินเข้าห้องแต่งศพไป
อยุทธ์มองตามเจติยาไปเล็กน้อย สีหน้านิ่งๆ ดูชื่นชมอยู่ในที ก่อนจะเดินไป
อยุทธ์เดินถือแฟ้มมาตามทางเดินในนิราลัย
ไม่คาดคิด หิรัญก็เข้ามาทางด้านหลัง แล้วใช้ปืนจ่อหลังอยุทธ์ไว้ “อยู่เฉยๆ ไม่งั้นฉันยิงแกไส้แตกแน่”
อยุทธ์ตกใจมาก “แกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 5/3 วันที่ 14 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ