@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 9 วันที่ 19 ก.ค. 57

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 9 วันที่ 19 ก.ค. 57

กสิณผงะออกมาทำอะไรเจติยาไม่ได้ก็ยิ่งโมโหมากขึ้น “ถึงฉันจะทำร้ายเธอไม่ได้ แต่อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้เธอ ฉันจะจองล้างจองผลาญเธอให้ถึงที่สุด คอยดู ฉันจะทำให้เธอเสียใจยิ่งกว่าตายทั้งเป็น”
ขาดคำ กสิณก็กลายร่างเป็นแมลงวันนับพันนับหมื่น บินว่อนไปทั่วห้อง จนเจติยาต้องใช้มือปัดป้อง ก่อนที่กองทัพแมลงวันจะบินหายไปจนหมด เจติยาหน้าซีดเผือด อดรู้สึกหวั่นใจกับคำขู่ของกสิณไม่ได้

ลาภิณกำลังดูรายงานบริษัท ผ่านคอมพิวเตอร์อยู่ ขณะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของลาภิณก็ดังขึ้น หน้าจอโทรศัพท์เขียนว่า “พี่อร”
ลาภิณหน้าเครียดเพราะลึกๆยังรู้สึกผิดต่อเจติยาอยู่แต่ก็กดรับสาย “ครับพี่อร”
เสียงพิมพ์อรดังลอดโทรศัพท์ออกมา “น้องต้น ช่วยพี่ด้วย...”


ลาภิณตกใจมากว่าเกิดอะไรขึ้นกับพิมพ์อร
ที่คอนโดของกัมปนาทชาครถูกลูกน้องกัมปนาทผลักออกมา ไม่ให้เข้าไปในห้องพักของกัมปนาท ลูกน้องกัมปนาท 3-4 คน ยืนเฝ้าหน้าห้องไว้ ไม่ให้ชาครเข้าใกล้
ชาครโมโหมาก “นี่มันอะไรกัน ฉันเป็นเลขาคุณพิมพ์อร ทำไมจะเข้าไปข้างในไม่ได้”
“ที่นี่เป็นคอนโดของคุณกัมปนาท ถ้าคุณกัมปนาทไม่ให้เข้า ใครก็เข้าไปไม่ได้ทั้งนั้น”
ชาครรู้สึกทั้งแค้นและทั้งห่วงพิมพ์อร แต่ยอมเดินเลี่ยงไป แต่พอเดินไปได้นิดเดียว ชาครก็หันกลับมาต่อยลูกน้องกัมปนาททันที ลูกน้องคนที่เหลือ เข้ามารุมชาคร แต่ชาครเก่งกว่าเลยเล่นงานลูกน้องกัมปนาทจน
กระเด็นกระดอนออกไปหมด
แต่พอชาครจะเข้าไปในห้อง ก็โดนลูกน้องอีกคนเอาปืนจ่อที่เอวทันที ชาครหันกลับไปจ้องเขม็งกะวัดใจกัน แต่ลูกน้องคนอื่นๆก็ชักปืนตาม มีปืน 3-4กระบอกจ่อชาครอยู่ ชาครได้แต่ขบกรามแน่นด้วยความเจ็บใจ แต่ก็ไม่กล้าวู่วามเช่นกัน

ภายในห้องพัก กัมปนาทเดินมาพูดที่หน้าประตูห้องน้ำ ด้วยสีหน้ากวนๆ แบบรู้ทัน “สัญญาณโทรศัพท์ตรงห้องรับแขกชัดกว่านะครับคุณพิมพ์อร ผมมีเวลาให้คุณไม่มากนักหรอกนะ”
กัมปนาทเดินยิ้มๆ มั่นใจแบบถือไพ่เหนือกว่าเดินนำไปนั่งรอที่โซฟารับแขก ทำเปิดแฟ้มเอกสารของพิมพ์อรดูไปมา
อึดใจ...พิมพ์อรก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา สีหน้ากังวลปนกลัวแต่เก็บอาการไว้ กัมปนาทโยนแฟ้มเอกสารลงพื้นเสียงดังจนพิมพ์อรสะดุ้ง กัมปนาทยิ้มกรุ้มกริ่มเดินเข้ามาหาพิมพ์อร
พิมพ์อรกลัวมาก แต่ก็ยังทำเสียงแข็ง “คุณบอกว่าจะคุยข้อเสนอของฉัน ฉันถึงได้ยอมมาที่นี่ ถ้ารู้ว่าคุณจะเล่นแง่ยังงี้ ฉันไม่มาให้เสียเวลาหรอก”
“ก็ไม่เห็นจะต้องคุยอะไรเลยนี่ครับ โปรเจคของผมเอง ถ้าผมพอใจจะให้คุณ ผมก็ให้ ใครก็ขวางไม่ได้” กัมปนาทยิ้มกรุ้มกริ่ม” ผมว่าเรามาคุยเรื่องอื่นกันดีกว่า” แววตากัมปนาทดูเจ้าชู้หื่นๆ “บางทีอาจจะช่วยให้ผมตัดสินใจได้ง่ายขึ้นก็ได้”
กัมปนาทจะเข้าไปถึงเนื้อถึงตัว แต่พิมพ์อรรีบเบี่ยงตัวหลบออกมา “คนอย่างฉัน ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเข้าแลก เพื่อให้ได้งานหรอกนะ”
“ก็อย่าคิดว่าแลกสิครับ คิดว่าร่วมสนุกกันก็พอ”
“ทุเรศ” ขาดคำพิมพ์อรก็เหลืออด ฟิวส์ขาดตบหน้ากัมปนาทเข้าไปเต็มๆทันที แต่แทนที่กัมปนาทจะโกรธ กลับหัวเราะชอบใจ แล้วมองพิมพ์อรด้วยแววตาอยากเอาชนะ พิมพ์อรเห็นสีหน้าแววตา ท่าทางกัมปนาทก็ยิ่งกลัว จนอดถอยหนีไปข้างหลังตามสัญชาตญาณไม่ได้
พิมพ์อรเรียกขอความช่วยเหลือ “กสิณ” หญิงสาวพยายามกวาดตา แต่ไม่มีวี่แววของกสิณเลย
กัมปนาทมองพิมพ์อรแล้วยิ้มแบบกวนๆ “ไม่ต้องเสียเวลาเรียกคนมาช่วยหรอก ไม่มีใครช่วยเธอได้ทั้งนั้นล่ะ” กัมปนาทสีหน้าแววตาเหมือนสัตว์ร้ายที่จะขย้ำเหยื่อไม่มีผิด ตรงเข้าหาพิมพ์อร จนพิมพ์อรถอยหลังไปชนกับโต๊ะ พิมพ์อรกลัวจับใจ พยายามจะหาทางหนี แต่ทันใดนั้น ลาภิณก็เปิดประตูเข้ามา
“น้องต้น” พิมพ์อรดีใจที่เห็นลาภิณรีบเข้าไปเกาะแขนลาภิณ
กัมปนาทไม่พอใจ “แกเข้ามาได้ยังไง”
“โชคดีที่ลูกน้องพี่จำได้ว่าเราเป็นญาติกัน”
“แล้วแกมาทำไม” กัมปนาทเหลือบตามองพิมพ์อรที่เกาะแขนลาภิณอยู่อย่างสนิมสนมนิดนึง “อ๋อ หรือว่าแม่นี่เป็นกิ๊กของแกไอ้ต้น”
พิมพ์อรชะงัก รีบปล่อยแขนลาภิณ ลาภิณหันไปพูดกับกัมปนาทด้วยความไม่พอใจ “พี่อร เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทคุณพ่อ ผมก็เลยจะมารับพี่เค้ากลับบ้าน”
กัมปนาทจ้องหน้าลาภิณด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม “แกคิดว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับฉัน แล้วจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบอย่างงั้นเหรอะ”
“ผมรู้ว่าพี่ไม่คิดจะนับญาติกับผมอยู่แล้ว แต่ผมก็รู้ว่าพี่ไม่ใช่คนโง่ ที่จะเอาตัวเองแล้วก็ธุรกิจมูลค่ามหาศาลมาเสี่ยงให้เสียชื่อกับผู้หญิงคนเดียว”
กัมปนาทจ้องหน้าลาภิณเขม็ง ขบกรามแน่น แต่ในสมองก็คิดผลได้เสียตามที่ลาภิณพูดเช่นกัน “ฉันยอมแกแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะไอ้ต้น จะไปไหนก็รีบไปซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ”
ลาภิณดึงมือพิมพ์อรออกจากห้องไปพร้อมกับตนทันที
กัมปนาทขบกรามแน่นด้วยความเจ็บใจ

ลาภิณเดินนำพิมพ์อร และชาคร มาที่รถของพิมพ์อรที่จอดอยู่
“ขอบคุณมากนะน้องต้น”
ลาภิณสีหน้าบึ้งตึง ไม่พอใจที่พิมพ์อรไม่เชื่อที่ตนเคยเตือนไว้ “พี่อรรีบๆกลับเถอะครับ”
พิมพ์อรหน้าเสีย “น้องต้นโกรธพี่เหรอ”
“ผมเตือนพี่อรแล้ว พี่อรยังดื้อไปพบพี่กัมปนาทจนได้ ถ้าผมมาไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น”
พิมพ์อรหน้าจ๋อยลงไปทันทีโดยที่เถียงไม่ออกซักคำ ลาภิณยังคงต่อว่าด้วยความเป็นห่วง
พิมพ์อรต่อว่าด้วยความเป็นห่วง “เพราะแค่ต้องการอยากเอาชนะเจ้าสิทธิพร มันคุ้มกันมั้ยครับ”
“ผมเข้าใจคุณลาภิณนะครับ แต่เรื่องนี้จะโทษคุณอร...” ชาครพยายามพูดแก้ตัวให้พิมพ์อร
ลาภิณพูดสวนขึ้น จ้องหน้าชาคร “ถ้าผมไปถึงช้ากว่านี้อีกนิดเดียว คุณรู้ใช่มั้ยว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
ชาครอึ้งไป พูดอะไรไม่ออก
ลาภิณถอนใจ “ผมกลับก่อนนะครับพี่อร ถ้าพี่อรยังไม่เลิกอยากเอาชนะสิทธิพรอยู่อีก ครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมช่วยพี่ทันก็ได้”
ลาภิณเดินเลี่ยงมาที่รถของตนที่จอดอยู่ไม่ห่างกันมาก แล้วกดรีโมทปลดล็อก พิมพ์อรได้แต่มองตามด้วยความรู้สึกผิด เสียใจ แต่ทันทีที่ลาภิณเปิดประตูรถของตน ฝูงแมลงวันนับพันนับหมื่น ก็พุ่งออกมาจากรถเต็มไปหมด ท่ามกลางความตกใจของทุกคน
ฝูงแมลงวันตรงเข้ารุมลาภิณทันที ลาภิณตกใจ และหวาดกลัว พยายามปัดแมลงวันให้ออกไป แต่ก็ไม่สำเร็จ ฝูงแมลงวันรุมลาภิณจนแทบจะมองไม่เห็นตัว
ชาครตั้งสติได้ก่อน รีบถอดเสื้อนอกที่สวมอยู่ ตรงเข้าไปปัดฝูงแมลงวันออกเพื่อช่วยลาภิณแต่ก็ไม่สำเร็จ
พิมพ์อรตั้งสติได้ ตวาดลั่น “ฉันรู้นะว่าเป็นฝีมือเธอ หยุดเดี๋ยวนี้นะกสิณ ฉันบอกให้เธอหยุด”
ขาดคำ ฝูงแมลงวันหอบตัวลาภิณจนลอยขึ้นจากพื้นก่อนจะเหวี่ยงลาภิณไปกระแทกผนังตึก ร่างลาภิณล่วงลงหมดสติกับพื้นลานจอดรถ ฝูงแมลงวันสลายตัวไปรวมกันเป็นร่างกสิณไม่ห่างนัก กสิณยิ้มเย้ยหยันพิมพ์อรก่อนจะจางหายไป
พิมพ์อรและชาครรีบเข้าไปดูอาการลาภิณที่สลบไม่ได้สติ

นวัช และนิษฐา เปิดประตูห้องพักผู้ป่วยเข้ามา พอเข้ามาก็เห็นลาภิณนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง โดยมีเจติยา และพิมพ์อรคอยเฝ้าอยู่ใกล้ๆ
นิษฐาถามด้วยความเป็นห่วง “คุณต้นเป็นยังไงบ้างเจ”
“ยังไม่ได้สติเลย” เจติยาเครียดหนัก
นวัชสงสัย “ทำไมคุณต้นถึงเป็นแบบนี้ได้ล่ะ”
เจติยาหันไปมองพิมพ์อรเป็นเชิงถาม นวัช กับนิษฐาเลยหันไปมองตาม
พิมพ์อรร้อนตัวได้แต่ตอบอึกๆอักๆ “พอดีฉันมีปัญหานิดหน่อย น้องต้นตามไปช่วยก็เลยเกิดอุบัติเหตุลื่นหกล้มน่ะค่ะ”
นวัชรู้สึกไม่ชอบมาพากล “ลื่นหกล้ม คงล้มแรงมากเลยนะครับ ป่านนี้คุณต้นถึงยังไม่ฟื้น”
พิมพ์อรหน้าเจื่อน รีบเบือนหน้าไม่กล้าสบตา ขณะนั้นเอง ลาภิณก็ค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น
นิษฐาเหลือบตาเห็นก่อนใครรู้สึกดีใจมาก “คุณต้นรู้สึกตัวแล้ว”
ลาภิณลืมตาขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆ เจติยาและพิมพ์อรดูดีใจมากไม่แพ้กัน แต่เจติยาคว้ามือลาภิณมาจับกุมด้วยความเป็นห่วง ส่วนพิมพ์อรได้แต่มองอยู่ห่างๆ
ลาภิณยังคงงงๆ มองไปที่นวัชและนิษฐา “ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับครับผู้กอง คุณฐา”
นิษฐาโล่งอก “จำพวกเราได้ยังงี้ สมองคงไม่ได้รับความกระทบกระเทือนอะไรหรอก โล่งอกไปที”
เจติยายิ้มดีใจ “คุณต้นประสบอุบัติเหตุน่ะค่ะ คุณพิมพ์อรก็เลยพามาส่งโรงพยาบาล”
ลาภิณหันมองเจติยา งงๆ “คุณเป็นใคร” พร้อมกับดึงมือตัวเองออกจากเจติยา
เจติยาหน้าเสียทันที ที่ได้ยินคำถามนี้ ทุกคนในห้องได้แต่อึ้งๆไป
ลาภิณหันไปมองทางพิมพ์อร “พี่อร” ยื่นมือไปรอจับมือ
ทุกคนอึ้งๆกับลาภิณแม้แต่พิมพ์อรก็งงๆ “พี่อรมาหาผมสิครับ”
พิมพ์อรเดินเข้ามาหาลาภิณ...ลาภิณคว้ามือพิมพ์อรมาจับกุมเอาไว้ ลาภิณทำหน้าอ้อนถามพิมพ์อร เหมือนคนรักคุยกัน “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ” แล้วจับมือพิมพ์อรมากุมไว้แนบอก
เจติยาหน้าร้อนผ่าว ทั้งงงทั้งเจ็บแปลบจนน้ำตาคลอเบ้า

เจติยาหน้านิ่งเดินนำมาตามทางเดินในโรงพยาบาล
นวัช และนิษฐารีบตามมาด้วยความร้อนใจด้วยความเป็นห่วง
“เจ รอฉันก่อน” นิษฐาเดินไปขวางหน้าเพื่อน “แกจะกลับบ้านตอนนี้ไม่ได้นะ” หญิงสาวจับมือเจติยา “กลับไปคุยกับคุณต้นให้รู้เรื่องก่อน”
เจติยายื้อตัวไว้ “จะไปทำไม คุณต้นเค้าจำฉันไม่ได้ คุยกันไปก็ไม่รู้เรื่องหรอก”
นวัชไม่เห็นด้วย “คุณต้นกำลังป่วยนะเจ เจควรอยู่ดูแล”
“พี่ผู้กองพูดถูก เจต้องเป็นคนดูแลคุณต้น ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแม่นั่น” นิษฐามีสีหน้าชิงชัง เมื่อพูดถึงพิมพ์อร
เจติยาหน้าเครียด “ฉันอยู่ก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอกฐา ฉันพอรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับคุณต้น” หญิงสาวถอนใจออกมา “แต่ขอเวลาฉันตั้งสติ หาทางแก้ปัญหาก่อนละกันนะ” พูดแล้วก็อดน้ำตารื้นขึ้นมาไม่ได้ “ให้ฉันต้องทนเห็นภาพบาดตาอยู่แบบนั้น ฉันคิดอะไรไม่ออกหรอก” เจติยารีบเดินจากไปทั้งน้ำตาท่วมตา
นิษญาจะตามไปห้ามอีก “เจ...”
นวัชคว้าแขนนิษฐาเอาไว้เป็นเชิงห้ามปราม “ปล่อยเจไปก่อนเถอะ”
นิษฐาถอนใจพรวดด้วยความหงุดหงิด ที่เพื่อนไม่ยอมลุยให้เด็ดขาดไปเลย

พิมพ์อรกำลังดูแลให้ลาภิณดื่มน้ำผลไม้จากหลอด
“ขอบคุณครับ”
พิมพ์อรยิ้มปลาบปลื้มที่ได้ดูแลลาภิณ เอาแก้วน้ำไปวาง
“ผมว่าผมกลับบ้านเลยก็ได้นะครับพี่อร” พิมพ์อรหันมองลาภิณด้วยสีหน้าแววตาเป็นห่วง “ตอนนี้ผมก็ปกติดีทุกอย่าง ไม่เห็นจะเจ็บป่วยตรงไหนเลย”

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 9 วันที่ 19 ก.ค. 57

ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณี
ละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ