@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 9/3 วันที่ 22 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 9/3 วันที่ 22 ก.ค. 57

ทาเคชิพูดจบแล้วส่งซองจดหมายสีขาวให้แพรวดาว
“ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของคุณ”
“ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันมีเงินเดือนจากทุนของฉันอยู่แล้ว”

“นี่ก็เงินเดือนเหมือนกัน คุณเป็นถึงโอคุซังของโอะนิซึกะ ทุกอย่างถือว่าเป็นหน้าเป็นตาของเรา คุณต้องมีความเป็นอยู่สมฐานะของโอคุซัง”
แพรวดาวพยักหน้ารับคำแล้วจำใจรับซองเงินมาจากทาเคชิ

ริวยืนรออยู่ที่รถของตัวเอง โดยมีคัตสึยืนอยู่ใกล้ๆ ทาโร่ยืนรออยู่ที่รถที่จอดถัดมา ทาเคชิและแพรวดาวที่ทำผมใหม่เดินออกมาที่รถพร้อมกัน


“เมื่อเช้านึกสงสัยอยู่เชียวว่าป้าอายะโกะหายไปไหน ที่แท้ก็ไปทำผมให้โอคุซังนี่เอง...กลัวคนอื่นมาจีบภรรยาสุดที่รักหรือไง ไอ้สามีป้ายแดง” ริวแซว
แพรวดาวก้มหน้าอายๆที่โดนแซว ทาเคชิเข้าไปล็อคริวออกไปทันที
“ขึ้นรถไปเลย”

คัตสึรีบเปิดประตูรถให้ริวและทาเคชิทันที ทาโร่เปิดประตูรถให้แพรวดาว เขาเงยหน้าขึ้นมา เห็นแพรวดาวยิ้มให้ ก็ยิ้มตอบอย่างมีความสุข
แพรวดาวเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัย มีทาโร่เดินตาม คนในมหาวิทยาลัยมองมาที่แพรวดาวเป็นตาเดียวแล้วจับกลุ่มแอบกระซิบคุยกัน แพรวดาวท่าทางเครียดๆ ทาโร่มองอย่างเป็นห่วง
“อยากกลับบ้านมั้ย”
“ไม่ค่ะ...คุณส่งฉันตรงนี้ก็พอ”
แพรวดาวเดินแยกออกไปท่ามกลางสายตาหลายคนที่ยังจ้องมองอยู่ ทาโร่มองตามด้วยแววตาเป็นห่วง

ในห้องสมุด...บรรณารักษ์หอบหนังสือกองโตมาเพื่อเรียงขึ้นบนชั้น เสียงมิโยะโกะดังขึ้น
“จริงเหรอเซโกะ”
บรรณารักษ์สะดุ้งตกใจจนทำหนังสือทั้งกองหล่น บรรณารักษ์หันไปมองตามเสียง มิโยะโกะยืนมองแพรวดาวอึ้งๆ ช็อคๆ อยู่กลางห้องสมุด ทุกคนในห้องสมุดมองมาที่แพรวดาวและมิโยะโกะเป็นตาเดียว แพรวดาวรีบดึงให้มิโยะโกะลงนั่งทันที
“จะเสียงดังทำไมเนี่ย”
“ก็คนมันตกใจ” มิโยะโกะนึกได้แล้วกระซิบ “ตกลงไอโกะเป็นคนสั่งให้เคนอิจิจับตัวเธอ
ไปจริงๆ เหรอ”
“เคนอิจิพูดแบบนั้น”

มิโยะโกะนิ่งคิด
“มิซาว่ากับซะโต้ของเคนอิจิไม่ถูกกัน ไอโกะกับเคนอิจิจะร่วมมือกันได้ยังไง...แล้วเธอบอกโซเรียวรึเปล่า”
“เปล่า...ฉันไม่อยากมีเรื่องมากไปกว่านี้ อีกแค่ปีเดียวฉันเรียนจบ...ก็จะกลับ
เมืองไทยแล้ว”
“กว่าจะ 1 ปี เธอต้องโดนไอโกะพ่นสารพัดพิษใส่แน่”
แพรวดาวได้แต่ถอนใจหน้าเครียดเป็นกังวล มิโยะโกะจับผมของแพรวดาว
“ทำผมทรงนี้ แสดงว่าเป็นโอคุซังทั้งในทางทฤษฎี และทางปฏิบัติแล้วใช่ป่ะ”
แพรวดาวอายๆ
“จะบ้าเหรอมิโยะโกะ พูดอะไรก็ไม่รู้”
ยูมิโกะและอาซึมิที่ยืนมองมาที่แพรวดาวอยู่มุมหนึ่งด้วยท่าทางไม่พอใจ อาซึมิเบ้หน้า
“นังนั่นเกล้าผมมาเรียน...กะจะป่าวประกาศให้รู้กันทั่วล่ะสิว่ามีสามีแล้ว”
“เรื่องนี้ถึงหูไอโกะแน่” ยูมิโกะมองหยัน

ริกิช่วยประคองไอโกะที่หน้าซีดเหมือนคนป่วยกลับมาบ้าน โดยมีซาโตชิเดินบ่นตามหลัง
“ยอมไปหาหมอแต่แรก ก็ไม่เป็นหวัดงอมขนาดนี้หรอก”
ไอโกะค้อนซาโตชิ ไม่พอใจ แต่ไม่มีแรงต่อปากต่อคำ ริกิหันมาปรามลูกชาย
“วันนี้น้องก็ไปหาหมอแล้ว แกเลิกบ่นสักทีเถอะ เดี๋ยวทานยาที่หมอจัดให้ แล้วพักผ่อนเยอะ ๆ นะลูก”
“ค่ะพ่อ”
ไอโกะรับคำ เสียงแหบพร่า แม่บ้านเดินออกมาจากในบ้าน เข้ามารายงาน
“เพื่อนคุณไอโกะมาเยี่ยมค่ะ”
ไอโกะ แปลกใจที่เพื่อนมาหา

ในห้องนอน...ไอโกะนั่งจิกหมอนแน่น ขณะฟังเพื่อนสาวเล่าเรื่องแพรวดาวให้ฟัง
“ไอโกะป่วยอยู่บ้านหลายวัน เลยไม่รู้ว่านังเซโกะมันนั่งชูคอบนรถหรูของทาเคชิไปมหาวิทยาลัยทุกวัน แถมยังมีบอดี้การ์ดส่วนตัวคอยไปรับส่งถึงหน้าคณะ” ยูมิโกะใส่ไฟ
ไอโกะหน้าเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ
“บอดี้การ์ดส่วนตัวเลยเหรอ”
“ตอนนี้ที่คณะ...ใคร ๆ ก็อิจฉาที่นังนั่นได้เป็นโอคุซังของทาเคชิ ฉันเห็นแล้วยังเจ็บใจแทนไอโกะเลยนะ”
“มันมีอะไรดี ทาเคชิถึงได้หลง”
ไอโกะเข่นเขี้ยว คำรามออกมาทั้งที่เสียงยังแหบแห้ง ยูมิโกะเบ้หน้า
“ไม่อยากเชื่อว่าทาเคชิจะตาต่ำ คว้าผู้หญิงไทยหน้าจืดนั่นมาเป็นเมียรองทั้งๆ ที่ไอโกะสวยและเพียบพร้อมกว่านังเซโกะทุกอย่าง”
“นังเซโกะ...ฉันจะทำให้แกออกไปจากชีวิตทาเคชิให้ได้”
ไอโกะขยำหมอนแน่น แววตาแค้นมาก

แพรวดาวเลื่อนประตู เดินเข้ามาในห้อง แปลกใจที่เห็นทาเคชิกำลังง่วนอยู่กับการจัดโต๊ะทำงานแบบญี่ปุ่นสองตัวในห้อง ไว้ตามมุมต่าง ๆ อย่างตัดสินใจไม่ได้
“ทำอะไรคะ”
“จัดโต๊ะทำงานของคุณกับผม”
แพรวดาวแปลกใจ
“ไม่ใช่หน้าที่ของคัตสึ เซกิ หรือคะ”
“อะไรที่เกี่ยวกับเราสองคน ผมอยากทำด้วยตัวเอง”
แพรวดาวอมยิ้ม เป็นปลื้ม
“ให้ฉันช่วยนะคะ”
“งั้นก็ช่วยดันโต๊ะอีกตัวมาติดกัน ผมอยากมองเห็นคุณเวลาเรานั่งทำงานด้วยกัน”
แพรวดาวอมยิ้ม ขณะช่วยดันโต๊ะอีกตัวหันไปชนกับโต๊ะที่ทาเคชิกำลังดันไว้มุมหนึ่ง ทั้งสองต่างคนต่างหันหัวโต๊ะสองตัวมาชนกัน จู่ ๆ ทาเคชิก็ร้องลั่น สะบัดมือราวกับเจ็บปวด
“โอ๊ย”
แพรวดาวตกใจ คิดว่าเป็นคนทำโต๊ะหนีบมือเขารีบปรี่เข้าไปดูด้วยความเป็นห่วง
“ขอโทษค่ะ เจ็บมากมั้ย ให้คนไปตามหมอมั้ยคะ”
“เจ็บ...แต่อยากได้หมอคนนี้ช่วยตรวจหัวใจ อยากรู้ว่าทำไมเวลาผมอยู่ใกล้หัวใจผมแทบหยุดเต้น”
ทาเคชิดึงแพรวดาวเข้ามากอด ยิ้มเจ้าเล่ห์ แพรวดาวมองค้อน ทุบเขาเบา ๆ
“คุณหลอกฉัน”
“ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ผมจะรู้เหรอว่าคุณเป็นห่วงผมแค่ไหน”
“ฉันไม่ได้ห่วงคุณสักหน่อย”
“คุณปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้หรอกคิมิที่รัก เพราะหัวใจของคุณอยู่กับผม”
ทาเคชิยิ้มหวาน สบตาแพรวดาว หยิบสร้อยจี้หยกประจำตระกูลขึ้นมาตรงหน้าของเธอ
“สร้อยเส้นนี้กลับมาอยู่กับคุณอีกครั้ง เหมือนกับหัวใจของผม...ที่จะอยู่กับคุณ
ตลอดไป เซโกะ”

ทาเคชิใส่สร้อยจี้หยกให้กับแพรวดาวอีกครั้งพร้อมๆ กับสวมกอดเธอไว้ ทั้งสองสบตากันอย่างมีความหมายรักลึกซึ้ง แพรวดาวอายหลบสายตา
ม้านั่งในสวนบ้านโอะนิซึกะ...ริวนั่งเล่นหมากรุกญี่ปุ่นกับคัตสึ สีหน้าเคร่งเครียดใช้ความคิดทั้งคู่ โดยมีเซกิเฝ้ามอง ลุ้น ๆ คัตสึตัดสินใจเลื่อนหมากบนกระดานตัวหนึ่งให้เดินหน้า ริวยิ้มกริ่ม ก่อนเลื่อนหมากอีกตัวมากินหมากของคัตสึ
“เรือกินขุน”
“เย้...คุณริวชนะ” เซกิดีใจ
“โธ่ คิดว่าจะเสมอบ้าง” คัตสึเซ็ง
“แกไม่เคยเล่นหมากรุกญี่ปุ่นชนะคุณริวสักครั้ง ยังไม่ชินอีกเหรอ” เซกิเย้ยหยัน
“เอาน่า เดี๋ยวให้แก้มืออีกรอบ”
ริวตบไหล่คัตสึเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี เซกิขำท่าทางสุดเซ็งของคัตสึ ทาโร่เข้ามา ก้มศีรษะเคารพริว
“โซเรียวกับโอคุซังจะออกไปธุระข้างนอกรึเปล่าครับ ผมจะได้ให้คนของเราเตรียมรถ”
“ดูแลความเรียบร้อยรอบ ๆ บ้านก็พอ วันนี้เป็นวันหยุดพิเศษของโซเรียว”
ทาโร่งง ไม่เข้าใจ
“โซเรียวกับโอคุซังกำลังสร้างโลกส่วนตัวอยู่บนวิมาน จนลืมวันลืมคืนลืมงานไปแล้ว” ริวประชด
“คุณริวเห็นอะไร ก็เล่าให้พวกเราฟังบ้างสิครับ” เซกิรีบบอก
“เรื่องส่วนตัวของโซเรียวเอามาพูดเล่นไม่ได้” ริวจริงจัง ก่อนทำเสียงทะเล้น “แต่เล่าสู่กันฟังได้”
ริว คัตสึ เซกิ สุมหัวกันคุยเรื่องทาเคชิ หัวเราะกันคิกคัก คัตสึยิ้มกว้าง

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 9/3 วันที่ 22 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ